پژوهشگر این پایان‌نامه در ابتدای چکیده خود می‌گوید: «یکی از ویژگی‌های ائمه(ع) عصمت و طهارت که همواره مورد مناقشه و مباحثه بوده است، علم و دانش ایشان می‌باشد».
در این رساله آمده است: «اکاوی آثار حدیثی و کلامی قدماء در این رابطه و از پی آن اطلاع از منش فکری و منهج علمی ایشان در بسیاری از مباحث دینی راهگشاست. از بین قدماء آثار علمی شیخ صدوق، شیخ کلینی و شیخ مفید در موضوع علم و دانش امام بخاطر تقارب دوران و تنوع فکری از اهمیت بسزایی برخوردار است. مرحوم شیخ کلینی به این موضوع در کتاب کافی مفصل پرداخته است. ایشان با گزینش روایات مورد نظر خویش از بین صدها کتاب و نوشتار روایی دیدگاه خود را در این رابطه بیان کرده است».
پژوهشگر می‌افزاید: «روایاتی که به موجب آن علم غیبامام نه تنها امری مسلم بوده است بلکه محدوده آن به شکل موجبه کلیه شامل احکام و موضوعات خارجی می‌باشد. اما شیخ صدوق که متأثر از مکتب قم بوده به آثار روایی متهم به غلو اعتنای چندانی نداشته است. البته ایشان تلاش کرده همان مضامین را در قالب روایاتی دیگر البته با راویانی عموماً مجهول و یا سنی مذهب نقل کند. اما مرحوم شیخ مفید رویکردی عقلانی به این موضوع داشته است. لذا سعی ایشان در این رابطه اکتفاء به قدر متیقن‌های عقلی بوده است و عموماً امکان آن را تنها اثبات کرده است»[۱].
سید احمد رضا شاهرخی
حجت الاسلام و المسلمین دکتر سید احمد رضا شاهرخی (متولد ۱۳۴۵ ش، خرم‌آباد)، تحصیلات حوزوی خود را نزد اساتیدی همچون حضرات آیات: ناصر مکارم شیرازی، حسین وحید خراسانی و جعفر سبحانی پیگیری کرد. وی تحصیلات دانشگاهی خود را در مقطع دکتری فلسفه و کلام دانشگاه قم به اتمام رساند. او علاوه بر تدریس دروس دانشگاهی تاکنون چندین جلد کتاب و مقاله به رشتهٔ تحریر درآورده است. «تلخیص کامل نموداری بدایة الحکمه»، «تهیه و تدوین آزمون‌های چهارجوابی کلیات فلسفه»، «بررسی دلایل عقلی قدم نفوس» و «ارتباط نفس مجرد و بدن در فلسفه اسلامی» برخی از این آثار است.[۲]
