بنی ذوالشاول بن دعام
مقدمه
این طایفه از اعراب قحطانی[۱] و از شاخه‌های بنی بکیل بن همدان هستند که نسب از ذو الشَّاول بن دُعام بن مالک بن معاویة بن صعب بن دومان بن بکیل می‌برند[۲]. بنی ذو الشّاول در کنار طوایف بنی ارحب بن دعام، بنی عمیرة بن دعام، بنی مرهبة بن دعام و بنی ذو اللب بن دعام پنج شاخه اصلی بنی دعام را تشکیل می‌دادند[۳]. شاولیون و لبیون در قیاس با سه طایفه بزرگ دیگر بنی دعام، از عده و نفرات اندکی برخوردار بودند[۴] و بیشترشان همراه با بنی اعمام خود از طایفه بنی ذو اللب در حمده - از مناطق بَون یمن -[۵] و بیت مساک[۶] ساکن بودند. از شخصیت‌های بنام این قوم می‌توان از سعید حمدی شاولی اشاره کرد. سعید در زمان خود قدرتمندترین تک‌سوار یمن و حجاز به شمار می‌رفت. او پناه‌دهنده پادشاهان بود و ملوک همجوار، با میل و رغبت در امر پناهندگی‌شان، بر او وارد می‌شدند[۷].[۸]
منابع
حسینی ایمنی، سید علی اکبر، مکاتبه اختصاصی با دانشنامه مجازی امامت و ولایت
پانویس
- ↑ عمر رضا کحاله، معجم قبائل العرب، ج۲، ص۵۷۶.
- ↑ هشام بن محمد کلبی، نسب معد و الیمن الکبیر، ج۲، ص۵۲۴؛ حسن بن احمد همدانی، الإکلیل من أخبار الیمن و أنساب حمیر، ص۲۹؛ زبیدی، تاج العروس، ج۱۴، ص۳۹۹. نیز ر.ک: ابن درید، الاشتقاق، ج۱، ص۴۳۱.
- ↑ حسن بن احمد همدانی، الإکلیل من أخبار الیمن و أنساب حمیر، ص۲۹. این طوایف در کتاب ابن کلبی چهار طایفه: بنی ارحب، مرهبه و ذو الشّاول ذکر شده است. (هشام بن محمد کلبی، نسب معد و الیمن الکبیر، ج۲، ص۵۲۴).
- ↑ حسن بن احمد همدانی، الإکلیل من أخبار الیمن و أنساب حمیر، ص۲۹.
- ↑ حسن بن احمد همدانی، الإکلیل من أخبار الیمن و أنساب حمیر، ص۲۹؛ عمر رضا کحاله، معجم قبائل العرب، ج۲، ص۵۷۶.
- ↑ حسن بن احمد همدانی، الإکلیل من أخبار الیمن و أنساب حمیر، ص۲۹؛ عمر رضا کحاله، معجم قبائل العرب، ج۲، ص۵۷۶. نیز ر.ک: حسن بن احمد همدانی، صفة جزیرة العرب، ص۱۱۱.
- ↑ حسن بن احمد همدانی، الإکلیل من أخبار الیمن و أنساب حمیر، ص۲۹.
- ↑ حسینی ایمنی، سید علی اکبر، مکاتبه اختصاصی با دانشنامه مجازی امامت و ولایت.