تبرج
(تغییرمسیر از تبرّج)
مقدمه
منظور آن دسته از آیاتی است که همسران پیامبر را از تبرج یعنی خود نمائی برای نامحرمان منع میکند و دستوراتی متفاوت از دیگران به آنان گوشزد میکند. ﴿يَا نِسَاءَ النَّبِيِّ لَسْتُنَّ كَأَحَدٍ مِنَ النِّسَاءِ إِنِ اتَّقَيْتُنَّ فَلَا تَخْضَعْنَ بِالْقَوْلِ فَيَطْمَعَ الَّذِي فِي قَلْبِهِ مَرَضٌ وَقُلْنَ قَوْلًا مَعْرُوفًا * وَقَرْنَ فِي بُيُوتِكُنَّ وَلَا تَبَرَّجْنَ تَبَرُّجَ الْجَاهِلِيَّةِ الْأُولَى﴾[۱].
نکات
تبرج از ماده برج به معنای آشکار کردن زیباییهای زن برای مردان است. و در این دو آیه، زنان پیامبراز زینت، خودآرائی و خود نمائی منع شدهاند و در حقیت بر اعلام عصر جدید با فرهنگ اسلام و دوری از فرهنگ گذشته یعنی جاهلیت: ﴿الْجَاهِلِيَّةِ الْأُولَى﴾[۲] تأکید شده است[۳].
جستارهای وابسته
منابع
پانویس
- ↑ «ای زنان پیامبر! اگر پرهیزگاری ورزید همانند هیچ یک از زنان نیستید (بلکه برترید)؛ پس نرم سخن مگویید مبادا آنکه بیماردل است به طمع افتد و (نیز) سخن به شایستگی گویید * و در خانههایتان آرام گیرید و چون خویشآرایی دوره جاهلیت نخستین خویشآرایی مکنید و نماز بپا دارید و زکات بپردازید و از خداوند و فرستاده او فرمانبرداری کنید؛ جز این نیست که خداوند میخواهد از شما اهل بیت هر پلیدی را بزداید و شما را به شایستگی پاک گردان» سوره احزاب، آیه ۳۲-۳۳.
- ↑ «دوره جاهلیت نخستین» سوره احزاب، آیه ۳۳.
- ↑ سعیدیانفر و ایازی، فرهنگنامه پیامبر در قرآن کریم ج۱، ص ۲۶۵.