ترجمه نهج البلاغه - سید محمد مهدی جعفری (کتاب)
| ترجمه نهج البلاغه | |
|---|---|
 | |
| زبان | فارسی |
| مترجم | سید محمد مهدی جعفری |
| موضوع | امامت |
| مذهب | شیعه |
| ناشر | انتشارات ذکر |
| محل نشر | تهران، ایران |
| سال نشر | 1388 ش |
| تعداد صفحه | ۹۶۰ |
| شابک | ۹۷۸-۹۶۴-۳۰۷-۲۶۳-۶ |
| شماره ملی | ۷۶۲۶۹۷ |
ترجمه نهج البلاغه، کتابی است که با زبان فارسی به شرح و ترجمه نهج البلاغه می‌پردازد. پدیدآورندهٔ این اثر سید محمد مهدی جعفری است و انتشارات ذکر انتشار آن را به عهده داشته است.[۱]
دربارهٔ کتاب
در معرفی این کتاب آمده است: «ترجمه‌ای فنی و دستوری از متن نهج البلاغه است. ۸۱ خطبه آغازین متن از ترجمه آیت الله سید محمود طالقانی گرفته شده که با ویرایش مترجم همراه بوده است، اما از خطبه ۸۱ به بعد، ترجمه مترجم است. مترجم در مقدمه، ویژگی نهج البلاغه را این‌گونه برمی‌شمارد: ویژگی سخنان علی (ع) آن است که در عین زیبایی الفاظ و سحرانگیز بودن قالب و داشتن همه صنایع بلاغی و برخورداری از آفرینش‌های هنری، محتوایی ژرف و معنای و مفاهیمی حکیمانه و مقاصد و هدف‌های انسانی و الهی دارد. نه‌تنها مفردات و تک‌واژه‌های آن زیباست که ترکیب کلمات و آن نیز در اوج زیبایی و افسونگری است. کلمات قصار دو کلمه‌ای او به همان اندازه از فصاحت و بلاغت برخوردار است که خطبه‌های طولانی...
مترجم گرچه در برگردان عباراتاز به‌کارگیری واژه‌های غامض خودداری ورزیده، اما در ارائه متن به ادبیات و ارکان دستوری متن پای‌بند بوده و این امر موجب ارائه ترجمه فنی و دستوری از متن نهج البلاغه شده است. مترجم در ارائه برگردان فارسی از واژگان نهج البلاغه موفق بوده است.
مخاطب اصلی ترجمه، پژوهشگران به‌ویژه دانشجویان زبان و ادبیات فارسی و عربی هستند. نسخه منتخب مترجم، نسخه ابن شدقم حسینی مدنی، مربوط به قرن دهم هجری است. مترجم نسخه را با چندین نسخه معتبر و کهن خطی و چاپی مقابله کرده است. او برای هر یک از خطبه‌ها و نامه‌ها، عنوانی کلی براساس موضوع قالب در نظر گرفته است. اگر کلام دارای چندین بخش یا موضوع بوده، با عناوینی بخش‌های مختلف از هم جا شده است. کتاب در آغاز فهرست موضوعی، مطابق با عناوین درون‌متنی دارد، اما فاقد نمایه‌ها و فهرست‌های اعلام، امکنه، احادیث و آیات است»[۲].
فهرست کتاب
در این مورد اطلاعاتی در دست نیست.
دربارهٔ پدیدآورنده
پانویس
- ↑ مرکز جهانی اطلاع‌رسانی آل البیت
- ↑ دین‌پرور، سید حسین، دانشنامه نهج البلاغه، ج۲، ص 873 -874.
- ↑ صفحه پدیدآورنده