تفاوت حکومت حضرت داوود و سلیمان با حکومت امام مهدی در چیست؟ (پرسش)

از امامت‌پدیا، دانشنامهٔ امامت و ولایت
تفاوت حکومت حضرت داوود و سلیمان با حکومت امام مهدی در چیست؟
موضوع اصلیبانک جامع پرسش و پاسخ مهدویت
مدخل بالاترمهدویت / عصر پس از ظهور‌ / حکومت جهانی امام مهدی / روش حکومتی امام مهدی
مدخل اصلیشیوه حکومت امام مهدی
تعداد پاسخ۱ پاسخ

تفاوت حکومت حضرت داوود و سلیمان با حکومت امام مهدی در چیست؟ یکی از پرسش‌های مرتبط به بحث مهدویت است که می‌توان با عبارت‌های متفاوتی مطرح کرد. برای بررسی جامع این سؤال و دیگر سؤال‌های مرتبط، یا هر مطلب وابسته دیگری، به مدخل اصلی مهدویت مراجعه شود.

پاسخ نخست

پژوهشگران مؤسسه آینده روشن

پژوهشگران مؤسسه آینده روشن، در کتاب «مهدویت پرسش‌ها و پاسخ‌ها» در این‌باره گفته‌اند:

«بین این دو حکومت نقاط اشتراک و شباهت‌های فراوانی وجود دارد. هر دو حکومتی الهی و عدالتمحورند که در رأس آن یک حجت الهی قرار دارد. اما با توجه به روایات و از نظر تحقق خارجی، در این زمینه‌ها تفاوت دارند:

  • گستره حکومت: حکومت حضرت داوود و سلیمان (ع) منطقه‌ای بود. امام باقر (ع) می‌فرماید: حضرت داوود و همین‌طور حضرت سلیمان (ع) بر منطقه شامات تا بلاد اصطخر از فلسطین و لبنان تا ایران حاکم بودند[۱] درحالی‌که حکومت امام زمان (ع) جهانی است و شرق و غرب عالم را دربر می‌گیرد. امام صادق (ع) می‌فرماید: خداوند متعال به دست او مشرق و مغرب عالم را خواهد گشود[۲] این تعبیر بیان‌کننده این نکته است که هیچ نقطه‌ای از زمین باقی نمی‌ماند مگر اینکه در سیطره و حکومت او قرار می‌گیرد و اگر در روایات آمده که چهار نفر، حاکم بر همه زمین شدند از جمله حضرت سلیمان و داوود[۳] (ع) مراد از همه زمین، سرزمین‌های مسکونی شناخته شده آن زمان است. پس قطعاً نقاطی مثل قاره امریکا، ژاپن و مانند آن را دربر نمی‌گرفته است. ولی در حکومت حضرت ولی‌عصر (ع) تمام کره زمین در حیطه حکومت ایشان قرار می‌گیرد.

دست‌آورد و نتیجه: طبق وعده قطعی قرآن کریم و روایات فراوان، در حکومت جهانی حضرت مهدی (ع) تمام مظاهر شرک برچیده می‌شود و توحید کامل بر سراسر جهان سایه خواهد افکند.

در آیه ۵۵ سوره نور، تعبیر ﴿... لا يُشْرِكُونَ بِي شَيْئًا وَمَن و در بیان امام صادق (ع) که می‌فرماید: در روی زمین هیچ بقعه و مکانی که غیر خداوند در آن عبادت شود باقی نمی‌ماند، مگر اینکه خداوند عزّ و جلّ در آن عبادت می‌شود و دین، تماماً از آن خداوند خواهد شد. این حقیقت، تأکید شده و قطعاً محال است که وعده الهی تحقق نیابد، ﴿إِنَّ اللَّهَ لاَ يُخْلِفُ الْمِيعَادَ[۴] اما حاکمیت توحید با این کمیت و کیفیت، در حکومت حضرت داوود و سلیمان (ع) به چشم نمی‌خورد. خداوند متعال در آیه ۷۸ و ۷۹ سوره مائده می‌فرماید: کسانی که از بنی‌اسرائیل کافر شدند مورد لعن حضرت داوود و عیسی بن مریم قرار گرفتند، زیرا نافرمانی و تجاوز می‌کردند. آن‌ها از منکری که دیگران به جای می‌آوردند، نهی نمی‌کردند.

نکته قابل توجه، این است که مهم‌ترین ابزار قدرت حضرت سلیمان (ع) انگشتر او بود و براساس آنچه در روایات متعدد آمده[۵] هم‌اکنون آن انگشتر نزد حضرت مهدی (ع) است. امام مهدی (ع) وارث تمام انبیا و اولیا (ع) است. عصا و سنگ حضرت موسی (ع)، پیراهن حضرت یوسف (ع)، پرچم و سلاح رسول گرامی اسلام (ص) همگی نزد اوست. تمامی فرشتگانی که برای یاری انبیا و اولیا آمده‌اند، جملگی هنگام ظهور، گرد حضرت جمع خواهند شد. همچنین پیامبر بزرگی چون حضرت عیسی (ع) برای یاری او نازل خواهد شد. تمام این امور نشان می‌دهد، آنچه بناست در حکومت حضرت مهدی (ع) تحقق یابد، بی‌نظیر خواهد بود. ازاین‌رو، برای برچیدن تمام ظواهر شرک، همه راه‌کارهای عملی و لازم تدارک دیده شده است.

  • سیره قضایی: قضاوت حضرت مهدی (ع) براساس واقع و علم غیب ایشان خواهد بود[۶] ولی سیره قضایی حضرت داوود و سلیمان (ع) براساس بینه و قسم بود و تنها در مدت بسیار کوتاهی حضرت داوود (ع) براساس واقع قضاوت می‌کرد[۷].
  • امور شگفت‌انگیز: نکته دیگر، امور شگفت‌انگیزی است که در حکومت حضرت مهدی (ع) اتفاق می‌افتد که مهم‌ترین آن رجعت است. رجعت سابقه بسیار طولانی دارد از جمله در میان بنی‌اسرائیل اما به کیفیت و کمیتی که در دوران ظهور صورت می‌گیرد، از زمان آدم (ع) تا آن زمان بی‌مانند است. پانزده نفر از قوم موسی (ع)، اصحاب کهف، یوشع وصی موسی (ع)، سلمان، ابادجانه انصاری، مقداد و مالک اشتر[۸] از جمله افرادی هستند که در زمان ظهور آن حضرت به دنیا بازمی‌گردند. به عبارت دیگر برای یاری حضرت، گل‌چینی از برگزیدگان همه امت‌ها رجعت می‌کنند و از طرفی، سردمداران کفر و ضلالت نیز برای مجازات برگردانده می‌شوند. این نکات نشان می‌دهد، حکومت جهانی حضرت مهدی (ع) حکومتی بی‌نظیر و موعود همه امت‌ها است»[۹].

پانویس

  1. بحار الانوار، ج ۱۴، ص ۲، ح ۵
  2. کمال الدین، باب ۳۳، ح ۳۱، ما روی عن الامام الصادق (ع)
  3. خصال، ص ۲۷۵؛ بحار الانوار، ج ۱۲، ص ۳۶، ح ۱۳؛ تفسیر عیاشی، ج ۱، ص ۱۴۷
  4. سوره آل عمران؛ آیه: ۹
  5. کمال الدین، باب ۳۵، ح ۷؛ ما روی عن الرضا (ع)؛ نعمانی، الغیبة، ص ۲۴۹، باب ما یعرف به (ع)
  6. کمال الدین، باب ۵۸؛ نوادر الکتاب، ح ۱۹؛ بحار الانوار، ج ۱۴، ص ۱۴، ح ۲۳
  7. البرهان، ج ۴، ص ۷۰۴، ذیل آیه ۱۵۹ سوره اعراف و سایر تفاسیر روایی
  8. بحار الانوار، ج ۵۳، ص ۹۰، ح ۹۵
  9. مهدویت پرسش‌ها و پاسخ‌ها، ص ۴۶۱.