تفسیر ابی‌روق

مقدمه

آقا بزرگ تهرانی از این تفسیر خبر داده و «ابو روق» را عطیة بن حارث همدانی کوفی کوفی تابعی معرفی کرده است^[۱] و این تفسیر را همان کتابی دانسته که طبق گزارش نجاشی، محمد بن عبدالرحمان و طبق گزارش شیخ، عبدالرحمان بن محمد آن را با کتاب «التفسیر ابان» و کتاب محمد بن سائب کلبی یک کتاب قرار داده است^[۲].^[۳]

↑ ر. ک: آقا بزرگ تهرانی، الذریعة، ج۴، ص۲۵۳، رقم ۱۲۰۷.
↑ نجاشی در ترجمه ابان گفته است: جمع محمد بن عبد الرحمان بن فنتی بین کتاب التفسیر لابان و بین کتاب ابی روق عطیة بن الحارث و محمد بن السائب و جعلها کتابا واحدا (رجال النجاشی، ص۱۲، رقم ۷) و شیخ طوسی در ترجمه ابان آورده است: فجاء فی ما بعد عبد الرحمان بن محمد ازدی کوفی فجمع من کتاب ابان و محمد بن السائب الکلبی و ابی روق عطیة بن الحرث فجعله کتابا واحدا؛ (طوسی، الفهرست، ص۱۷، رقم ۵۱) و نیز ر. ک: آقا بزرگ تهرانی، الذریعه، ج۴، ص۲۵۳، رقم ۱۲۰۷ و ص۲۳۹، رقم ۱۱۶۹.
↑ بابایی، علی اکبر، تاریخ تفسیر قرآن، ص ۳۷۸.