تماضر شاعر

از امامت‌پدیا، دانشنامهٔ امامت و ولایت

تماضر، دختر عمرو بن شرید سلمیه، از طایفه بنی سلیم و معروف به "خنساء" بوده[۱] و نسبش به قبیله مضر می‌رسد[۲].

نسب

تماضر بنت عمرو بن حارث بن شرید (عمرو) بن ریاح بن یقظة بن عصیة بن خفاف بن امرئ قیس بن بهثة بن سلیم بن منصور بن عکرمة بن خصفة بن قیس عیلان بن مضر بن نزار بن معد بن عدنان.

مقدمه

وی زنی شاعر و با کمال بود تا حدی که مؤرخین شعر او را ستوده و می‌گویند: زن شاعری مانند او قبل و بعد از او نیامده و جریر شاعر گوید: من برترین شاعران بودم اگر این زن نمی‌بود و بشار گوید: در اشعار هر زنی که شعر گفته، ضعفی ظاهر است مگر خنساء که او زن نیست [۳]. او را به این جهت خنساء گفته‌اند که در نهایت زیبایی بوده و در کلام عرب، خنساء به معنی گاو ماده وحشی است[۴].

نقل کرده‌اند پیامبر (ص) به او دستور می‌داد که از اشعارش بخواند، و چون اشعارش پسندیده بود، رسول خدا (ص) می‌فرمود: دوباره بخوان و او را بسیار تشویق و تحسین می‌کرد[۵].

تماضر زنی با شهامت بود و در جنگ قادسیه در یک روز چهار پسرش را به جنگ فرستاد تا این که کشته شدند و پس از کشته شدن آنها نیز خدا را شکر کرد. وقتی بستگانش از قبیله بنی سلیم جهت مسلمان شدن خدمت رسول خدا (ص) رسیدند، او نیز حضور داشت و اسلام آورد و در اسلام خود پایدار بود[۶].[۷]

تماضر در مرگ برادران

تماضر در جنگ قادسیه

سرانجام تماضر

جستارهای وابسته

منابع

پانویس

  1. انساب الاشراف، بلاذری، ج۱۳، ص۲۰۳؛ الاستیعاب، ابن عبد البر، ج۴، ص۱۸۲۷.
  2. ریحانة الادب، مدرس تبریزی، ج۲، ص۱۶۱.
  3. ریحانة الادب، مدرس تبریزی، ج۲، ص۱۶۱.
  4. ریحانة الادب، مدرس تبریزی، ج۲، ص۱۶۲.
  5. الاستیعاب، ابن عبد البر، ج۴، ص۱۸۲۷؛ اسد الغابه، ابن اثیر، ج۶، ص۸۸.
  6. الاستیعاب، ابن عبد البر، ج۴، ص۱۸۲۷؛ الاصابه، ابن حجر، ج۸، ص۱۰۹.
  7. فارسی، مجید، مقاله «تماضر شاعر»، دایرة المعارف صحابه پیامبر اعظم، ج۴، ص:۱۶۸-۱۶۹.