ثلة در فقه سیاسی

از امامت‌پدیا، دانشنامهٔ امامت و ولایت

مقدمه

  • ثلة: گروهی بسیار[۱]، جماعت[۲] و جمع کثیر[۳].
  • ﴿ثُلَّةٌ مِنَ الْأَوَّلِينَ * وَقَلِيلٌ مِنَ الْآخِرِينَ[۴].
  • در قرآن کریم با اصطلاحات و الفاظ متعددی به گروه‌های انسانی از نظر تعداد (انبوهی یا کم‌ بودن) اشاره شده است. گرچه برخی از این الفاظ و اصطلاحات در آیات شریفه دلالتی بر نوع فعالیت یا تأثیرگذاری اجتماعی یا سیاسی ندارد، توجه به این مجموعه از اصطلاحات در زبان سیاسی قرآن کریم حایز اهمیت است[۵].

منابع

پانویس

  1. بهاءالدین خرمشاهی، قرآن کریم، ترجمه، توضیحات و واژه‌نامه، ص۷۴۱.
  2. حسین راغب اصفهانی، مفردات الفاظ القرآن، ص۱۷۵.
  3. سیدمحمدحسین طباطبایی، المیزان، ج۱۹، ص۱۲۴.
  4. «دسته‌ای بسیار از پیشینیانند * و اندکی از پسینیان» سوره واقعه، آیه ۱۳-۱۴.
  5. نظرزاده، عبدالله، فرهنگ اصطلاحات و مفاهیم سیاسی قرآن کریم، ص:۱۹۹.