جاریة بن عبدالله اشجعی

از امامت‌پدیا، دانشنامهٔ امامت و ولایت

آشنایی اجمالی

از قبیله اشجع و هم‌پیمان بنوسلمه از تیره‌های انصار بود. ابن حجر[۱] او را صحابی دانسته، می‌گوید: ابن فتحون در استدراکش - بر کتاب استیعاب - از او یاد کرده است. ابن حجر دلیل صحابی بودن وی را امارت او در دوره عمر دانسته و گوید: در دوران عمر تنها صحابه، به امارت برگزیده می‌شدند، اما صحابه‌نگاران دیگر مانند ابن اثیر و ابن عبد البر از او یادی نکرده‌اند. بنا بر گزارش سیف بن عمر، وی فرماندهی دسته‌ای (کردوس) از لشکریان خالد بن ولید را در نبرد یرموک بر عهده داشت[۲].[۳]

جستارهای وابسته

منابع

پانویس

  1. ابن حجر، الاصابه، ج۱، ص۵۵۵.
  2. طبری، تاریخ طبری، ج۳، ص۳۹۷؛ ابن ماکولا، الإکمال، ج۲، ص۲.
  3. داداش نژاد، منصور، مقاله «جاریة بن عبدالله اشجعی»، دانشنامه سیره نبوی ج۲، ص ۳۵۷.