جانب غربی در قرآن

از امامت‌پدیا، دانشنامهٔ امامت و ولایت

مقدمه

وَمَا كُنْتَ بِجَانِبِ الْغَرْبِيِّ إِذْ قَضَيْنَا إِلَى مُوسَى الْأَمْرَ وَمَا كُنْتَ مِنَ الشَّاهِدِينَ[۱]. این آیه؛ فصلی از زندگی حضرت موسی را بیان می‌کند و خطابش با رسول خدا(ص) است و کلمه غربی به نظر برخی از بزرگان: «صفت چیزی که حذف شده، که یا وادی است و یا کوه؛ و معنایش این است که تو در جانب غربی بیابان غربی و یا کوه نبودی که چنین و چنان شد»[۲].

حل مسأله «توجه به این نکته لازم است که موسی در مسیرش از مدین به سوی مصر که از سرزمین سینا می‌گذشت درست از سوی شرق به غرب حرکت می‌کرد و به عکس هنگامی که بنی اسرائیل از مصر به سوی شام آمدند و از سینا گذشتند از طرف غرب به شرق می‌آمدند»[۳]. پس جانب غربی «سمت غرب طور سینا»ست.[۴]

منابع

پانویس

  1. «و هنگامی که ما فرمان (پیامبری) را به موسی سپردیم تو نه در سوی غربی (طور) و نه از حاضران بودی» سوره قصص، آیه ۴۴.
  2. علامه طباطبایی، تفسیر المیزان، ج۱۹، ص۷۹.
  3. تفسیر نمونه، ج۱۶، ص۱۱۰.
  4. فرزانه، محرم، اماکن جغرافیایی در قرآن، ص ۳۹۹.