جدجد جندعی

از امامت‌پدیا، دانشنامهٔ امامت و ولایت

آشنایی اجمالی

وی از بنو جندع شاخه‌ای از لیث از تیره‌های عدنانی است[۱]. جُدجُد در شمار افرادی است که بر پیامبر دروغ بستند و روایت "مَن كَذبَ علَيّ مُتَعمِّدا فلْيَتَبوّأ مَقعدَهُ مِن النّارِ"؛ در شأن او گفته شد؛ زیرا وی در یمن عاشق دختری شد و برای رسیدن به او به پیامبر دروغ بست. وی از قول پیامبر به آنان گفت: دختران خود را در اختیار من (جُد جُد) قرار دهید. وقتی خبر به پیامبر رسید فرمان قتل او را به علی S داد[۲]. البته بیهقی[۳] در روایت دیگری به جای یمن، گوید عاشق دختری از انصار شد. اما این روایت را مُرسل دانسته، هرچند ابن حجر[۴] همین روایت مرسل را از بیهقی نقل می‌کند. روایات دیگری به همین مضمون وجود دارد که در آنها به نام شخص دروغگو اشاره‌ای نشده است[۵]. بنابراین در صحابی بودن وی تردید جدی وجود دارد.[۶]

جستارهای وابسته

منابع

پانویس

  1. سمعانی، الأنساب، ج۲، ص۹۳.
  2. بیهقی، احمد بن الحسین، السنن ج۶، ص۲۸۵.
  3. بیهقی، احمد بن الحسین، السنن ج۶، ص۲۸۴.
  4. ابن حجر، الاصابه، ج۱، ص۵۷۵.
  5. ر. ک: عبدالرزاق صنعانی، ابن همام، مصنف، ج۱۱، ص۲۶۱؛ ابن عدی، ابواحمد بن عبدالله، الکامل فی ضعفاء الرجال، ج۴، ص۵۴: ابن جوزی، ابوالفرج، تلقیح فهوم اهل الاثر، ج۱، ص۵۵؛ ذهبی، تجرید أسماء الصحابه ج۲، ص۲۹۳.
  6. ابوالقاسمی، عظیم، مقاله «جدجد جندعی»، دانشنامه سیره نبوی ج۲، ص ۳۷۸.