جریر بن حازم بن زید

موضوع مرتبط ندارد - مدخل مرتبط ندارد - پرسش مرتبط ندارد

مقدمه

وی از بزرگان بصره و از طایفه اَزْد است و از مُعمّرین به شمار می‌‌رود. فرزندش وهب و عمویش جریر در زمره رجال حدیث قرار دارند. وی ناقل برخی وجوه قرائت قرآن از ابن کثیر و حمید بن قیس است و فرزندش وهب، حجاج بن محمد و علی بن نضر راویان قرائت او هستند.

عموم رجالیون اهل سنت، مانند: شُعبه، ابوحاتم، ابن عدی، ابن معین، عجلی، ابن سعد و نسائی او را توثیق کرده‌اند.

ابوحاتم ضمن صدوق خواندن وی، اشاره به اختلال حواس جریر در اواخر عمر می‌‌کند و می‌‌گوید: در این زمان فرزندان او - که خود از اصحاب حدیث بودند - وی را از نقل حدیث منع می‌‌کردند. به همین جهت در آن مقطع، کسی از او حدیثی نشنید.

حماد بن سلمه که خود از بزرگان رجال و حدیث است، کسی را مانند جریر گرامی نمی‌داشت.

ابن عدی ضمن اشاره به مشایخ بزرگ وی، چون ایوب سختیانی (سجستانی) و لیث بن سعد، او را توثیق می‌‌کند، لکن همانند ابن معین، روایات وی از قتاده را قابل قبول نمی‌داند. ابن حبّان ضمن توثیق وی، تکیه زیاد او بر حافظه‌اش را تنها منشأ بروز لغزش‌ها و خطاهایی در روایات‌اش می‌‌داند. شعبه، او و هاشم دستوائی را حافظ‌ترین راویان معرفی می‌‌کند. ذهبی ضمن این که او را حافظی ثقه معرفی می‌‌کند، خطاهای او را به جهت وسعت روایات‌اش قابل چشم پوشی می‌‌داند.