جعفر بن ایاس یشکری

از امامت‌پدیا، دانشنامهٔ امامت و ولایت

موضوع مرتبط ندارد - مدخل مرتبط ندارد - پرسش مرتبط ندارد

آشنایی اجمالی

وی فرزند «ایاس» مشهور به «ابو وحشیه یشکری» است و چون تولد یافته بصره و ساکن واسط بود، بصری و واسطی خوانده شده است. بنا بر قول مزّی: خانه او در بصره و در میان قبیله بنی ثعلبه تا به امروز پابرجاست. واقدی زادگاه وی را شام و خود او را علوی می‌‌داند و ذهبی از او به عنوان یکی از دانشمندان بزرگ نام می‌‌برد.

طبقه و منزلت روایی جعفر. و ی پس از اقامت در شهر واسط به نقل حدیث پرداخت و بیشتر اصحاب رجال، مانند: ابن معین، ابو زرعه، ابوحاتم رازی، عجلی، نسائی، ابن عدی، ابن سعد، ذهبی، ابن حبان، احمد بن حنبل و ابن حجر او را توثیق کرده‌اند، جز آنکه شعبه، حدیث وی از مجاهد را ضعیف می‌‌داند.

شیخ طوسی وی را در میان اصحاب و راویان امام سجاد(ع) آورده است.

او از کسانی چون: سعید بن جبیر، شعبی، مجاهد، عطاء، عکرمه، عباد بن شرحبیل صحابی و طاووس بن کیسان روایت کرده است.را ویان او عبارتند از: اعمش، ایوب سختیانی و سلیمان بن مهران اعمش و دیگران.

روایات او در صحیح بخاری، مسلم، سنن ابو داوود، ترمذی، نسائی و ابن ماجه آمده است. وی به سال ۱۲۳، ۱۲۴ یا ۱۲۵ﻫ.ق در حالی که پشت مقام ابراهیم(ع) در کنار کعبه به سجده افتاده بود، وفات یافت [۱].[۲]

منابع

پانویس

  1. کتاب التاریخ الکبیر ۲/ ۱۸۶؛ کتاب الثقات ۶/ ۱۳۳و تهذیب الکمال ۵/ ۹.
  2. عزیزی، رستگار، بیات، راویان مشترک، ج۲، ص 51.