حبال بن طلحة بن خولید

از امامت‌پدیا، دانشنامهٔ امامت و ولایت

آشنایی اجمالی

وی پسر پیامبر دروغین، طلیحة بن خولید اسدی است. تنها ابن حجر[۱]، در بخش سوم الاصابه (مخضرمین) از وی یاد کرده و گوید: وی هنگامی که پدرش ادعای پیامبری کرد زنده بود؛ زیرا ابن درید نقل کرده است که طلیحه هنگامی که یارانش دچار تشنگی شدند به آنان گفت: دنبال حبان بروید و مسافتی را طی کنید تا آب بیابید. بنابراین تنها استدلال ابن حجر برای یاد کردن از حبال، زنده بودن او در زمان رسول خدا (ص) بوده است. البته طبری[۲]، نیز در جریان ادعای پیامبری دروغین طلیحه از حبال یاد کرده اما او را حبال بن سلمة بن خویلد، یعنی پسر برادر طلیحه دانسته است.[۳]

جستارهای وابسته

منابع

پانویس

  1. ابن حجر، الاصابه، ج۲، ص۱۴۰.
  2. طبری، تاریخ، ج۳، ص۱۸۶.
  3. خانجانی، قاسم، مقاله «حبال بن طلحة بن خولید»، دانشنامه سیره نبوی ج۲، ص ۵۲۰.