حجاج بن عبد یغوث زبیدی

از امامت‌پدیا، دانشنامهٔ امامت و ولایت

مقدمه

وی منسوب به زبید از قبیله مذحج یمن است[۱]. به نقل ابن عساکر[۲] وی عصر رسول خدا (ص) را درک کرد، چنان که ابن حجر[۳] در قسم سوم الاصابه شرح حال او را آورده است. حجاج در نبرد یرموک (سال ۱۳) شرکت کرد، و بنا بر روایتی، فرماندهی بخشی از نیروهای زبید را بر عهده داشت. چون زبیدیان که در جناح راست لشکر مستقر بودند و حجاج نیز در میانشان بود، شکست خوردند، عمرو بن معدی‌کرب، بزرگ زبیدیان، آنان را فراخواند و دعوت به مقاومت کرد. پس از این زبیدیان بازگشته، توانستند رومیان را عقب برانند[۴]. ابن کلبی در اخبار مربوط به فتوح شام او را از جمله کسانی که در خلافت ابوبکر برای جهاد بدانجا اعزام شدند، می‌داند[۵][۶].

جستارهای وابسته

منابع

پانویس

  1. ر. ک: سمعانی، الانساب، ج۳، ص۱۳۵.
  2. ابن عساکر، تاریخ مدینة دمشق، ج۱۲، ص۱۰۰.
  3. ابن حجر، الاصابه، ج۲، ص۱۴۲.
  4. ابن اعثم، الفتوح، ج۱، ص۲۰۱؛ ابن عساکر، تاریخ مدینة دمشق، ج۲، ص۱۵۲ و ج۱۲، ص۱۰۰؛ ابن حجر، الاصابه، ج۲، ص۱۴۲.
  5. ابن حجر، الاصابه، ج۲، ص۱۴۲.
  6. داداش‌نژاد، منصور، مقاله «حجاج بن عبد یغوث زبیدی»، دانشنامه سیره نبوی ج۳، ص۵.