حذیم بن حارث بن اقرم
آشنایی اجمالی
حذیم از بنی عامر بن مناف بن کنانه بود[۱]. ابن حجر[۲] افزون بر پرداختن به وی در بخش نخست (صحابه) در بخش سوم (مخضرمین) نیز به او اشاره کرده، اما او را از بنی عامر بن عبد مناة دانسته و یادآوری کرده که حذیم در غزوه فتح مکه حضور داشته است. هنگامی که رسول خدا (ص) خالد بن ولید را به سوی بنی حذیفه فرستاد، خالد به آنان گفت: اسلام بیاورید، آنان گفتند ما مسلمانیم؛ خالد گفت: پس سلاح خود را کنار بگذارید؛ در این هنگام حذیم بن حارث گفت: این کار را نکنید که کشته خواهید شد. گروهی از او اطاعت کردند، اما عده‌ای از او فرمان نبردند و خالد این عده را به قتل رساند و عبد الله بن عمر و سالم مولی ابی حذیفه نیز بر این کار خالد ایراد گرفتند. به نظر می‌رسد در این خبر تصحیف یا اشتباهی صورت گرفته باشد؛ چون خالد به سوی بنی جذیمه (نه بنی حذیفه) رفته بود و در روایات مربوط به این خبر اشاره‌ای به نام «حذیم» نشده است، بلکه در مواردی اندک، البته با تفاوت‌هایی، نام کسی که بنی جذیمه را از کنار گذاشتن سلاح بازداشت، «جحدم» آمده است[۳].[۴]
جستارهای وابسته
- بنی عامر بن مناف بن کنانه (قبیله)
- بنی عامر بن عبد مناة (قبیله)
منابع
پانویس
- ↑ ابن حجر، الاصابه، ج۲، ص۴۰.
- ↑ ابن حجر، الاصابه، ج۲، ص۴۰ و ۱۴۴.
- ↑ برای نمونه، ر. ک: ابن هشام، السیرة النبویه، ج۴، ص۷۱؛ طبری، تاریخ، ج۳، ص۶۷.
- ↑ خانجانی، قاسم، مقاله «حذیفة بن عبید مرادی»، دانشنامه سیره نبوی ج۳، ص۲۸.