حرص در حدیث

از امامت‌پدیا، دانشنامهٔ امامت و ولایت

روایات مربوطه

  1. امام صادق (ع) فرمودند: اگر رزق تقسیم شده است، پس حرص برای چه؟" [۱]؛
  2. پیامبر اکرم (ص) فرمودند: "بی‌نیازترین مردمان، کسی است که اسیر حرص نباشد"[۲]؛
  3. از امیرالمؤمنین (ع) سؤال شد: کدام‌یک از ذلّت‌ها ذلیل کننده‌تر است؟ فرمودند: "حرص بر دنیا" [۳]؛
  4. امام صادق (ع) فرمودند: "دو گرسنه هستند که هیچ‌گاه سیر نمی‌شوند: گرسنه علم و گرسنه مال" [۴]؛
  5. امام صادق (ع) فرمودند: "حریص از دو خصلت محروم است، و دو خصلت او را همراهی می‌کنند: از قناعت محروم است از این رو راحتی را از دست داده، و از رضا محروم است از این رو یقین را از کف نهاده است" [۵]؛
  6. پیامبر اکرم (ص) فرمودند: "آدمیزاد پیر می‌شود و دو صفت در او جوان می‌گردد: حرص برمال، و حرص بر طول عمر"[۶]؛.
  7. پیامبر اکرم (ص) فرمودند: "آدمیزاد می‌میرد -و یا فرمودند: پیر می‌شود- و دو صفت در او باقی می‌ماند: حرص، و آرزوپروری" [۷]؛
  8. امام صادق (ع) فرمودند: "در شمار سفارش‌های پیامبر اکرم (ص) به امیرالمؤمنین (ع) آن بود که فرمودند: ای علی! تو را از سه صفت رذیلت بزرگ برحذر می‌دارم: حسد، و حرص، و دروغ‌زنی" [۸]؛
  9. پیامبر اکرم (ص) فرمودند: "خشکی چشم، و سختی قلب، و شدید بودن حرص در به‌دست آوردن روزی، و اصرار بر گناه از علائم بدبختی است" [۹]؛
  10. امیرالمؤمنین (ع) فرمودند: "نشان دادن حرص، فقر را به همراه خواهد داشت" [۱۰]؛
  11. امام صادق (ع) فرمودند: "چون حضرت نوح از کشتی پیاده شد، شیطان به نزد آن حضرت آمد و گفت: در تمامی زمین هیچ‌کس نیست که بیشتر از تو بر من منّت داشته باشد، چه خداوند را بر علیه این فاسقان خواندی و مرا از شرّ آنان راحت کردی! حال آیا دو صفت را به تو آموزش ندهم؟ برحذر باش از حسد که حسد آن بلا را بر سر من آورد، و برحذر باش از حرص که حرص آن بلا را بر سر آدم آورد" [۱۱]؛
  12. امیرالمؤمنین (ع) فرمودند: "چه بسیار تک لقمه‌هائی، که انسان را از لقمه‌های بسیار باز می‌دارد" [۱۲][۱۳].

منابع

پانویس

  1. « عَنِ الصَّادِقِ (ع)‌ إِنْ‌ كَانَ‌ الرِّزْقُ‌ مَقْسُوماً فَالْحِرْصُ لِمَا ذَا»؛ بحار الأنوار، ج۷۰، ص۱۶۰.
  2. « عَنِ الصَّادِقِ (ع) قَالَ قَالَ النَّبِيُّ (ص):‌ أَغْنَى النَّاسِ مَنْ لَمْ يَكُنْ لِلْحِرْصِ أَسِيراً»؛ بحار الأنوار، ج۷۰، ص۱۶۰.
  3. « سُئِلَ أَمِيرُ الْمُؤْمِنِينَ (ع) أَيُّ ذُلٍّ أَذَلُّ قَالَ الْحِرْصُ عَلَى الدُّنْيَا»؛ بحار الأنوار، ج۷۰، ص۱۶۰.
  4. « عَنْ أَبِي عَبْدِ اللَّهِ (ع) قَالَ: مَنْهُومَانِ لَا يَشْبَعَانِ مَنْهُومُ عِلْمٍ وَ مَنْهُومُ مَالٍ»؛ بحار الأنوار، ج۷۰، ص۱۶۰.
  5. « عَنْ أَبِي عَبْدِ اللَّهِ (ع) قَالَ: حُرِمَ الْحَرِيصُ خَصْلَتَيْنِ وَ لَزِمَتْهُ خَصْلَتَانِ حُرِمَ الْقَنَاعَةَ فَافْتَقَدَ الرَّاحَةَ وَ حُرِمَ الرِّضَا فَافْتَقَدَ الْيَقِينَ»؛ بحار الأنوار، ج۷۰، ص۱۶۰.
  6. « عَنِ النَّبِيِّ (ص) قَالَ: يَهْرَمُ ابْنُ آدَمَ وَ يَشِبُّ مِنْهُ اثْنَانِ الْحِرْصُ عَلَى الْمَالِ وَ الْحِرْصُ عَلَى الْعُمُرِ»؛ بحار الأنوار، ج۷۰، ص۱۶۰.
  7. « عَنْ أَنَسٍ أَنَّ النَّبِيَّ (ص) قَالَ: يَهْلِكُ أَوْ قَالَ يَهْرَمُ ابْنُ آدَمَ وَ يَبْقَى مِنْهُ اثْنَتَانِ الْحِرْصُ وَ الْأَمَلُ»؛ بحار الأنوار، ج۷۰، ص۱۶۰.
  8. « عَنْ أَبِي عَبْدِ اللَّهِ (ع) قَالَ: كَانَ فِيمَا أَوْصَى بِهِ رَسُولُ اللَّهِ (ص) عَلِيّاً (ع) يَا عَلِيُّ أَنْهَاكَ عَنْ ثَلَاثِ خِصَالٍ عِظَامٍ الْحَسَدِ وَ الْحِرْصِ وَ الْكَذِبِ‌»؛ بحار الأنوار، ج۷۰، ص۱۶۰.
  9. « عَنِ الصَّادِقِ (ع) عَنْ آبَائِهِ (ع) قَالَ قَالَ رَسُولُ اللَّهِ (ص)‌ مِنْ عَلَامَاتِ الشَّقَاءِ جُمُودُ الْعَيْنِ وَ قَسْوَةُ الْقَلْبِ وَ شِدَّةُ الْحِرْصِ فِي طَلَبِ الرِّزْقِ وَ الْإِصْرَارُ عَلَى الذَّنْبِ‌»؛ بحار الأنوار، ج۷۰، ص۱۶۰.
  10. « عَنْ أَمِيرِ الْمُؤْمِنِينَ (ع) قَالَ: إِظْهَارُ الْحِرْصِ يُورِثُ الْفَقْرَ»؛ بحار الأنوار، ج۷۰، ص۱۶۰.
  11. « عَنْ أَبِي عَبْدِ اللَّهِ (ع) قَالَ: لَمَّا هَبَطَ نُوحٌ (ع) مِنَ السَّفِينَةِ أَتَاهُ إِبْلِيسُ فَقَالَ لَهُ مَا فِي الْأَرْضِ رَجُلٌ أَعْظَمَ مِنْهُ عَلَيَّ مِنْكَ دَعَوْتَ اللَّهَ عَلَى هَؤُلَاءِ الْفُسَّاقِ فَأَرَحْتَنِي مِنْهُمْ أَ لَا أُعَلِّمُكَ خَصْلَتَيْنِ إِيَّاكَ وَ الْحَسَدَ فَهُوَ الَّذِي عَمِلَ بِي مَا عَمِلَ وَ إِيَّاكَ وَ الْحِرْصَ فَهُوَ الَّذِي عَمِلَ بِآدَمَ مَا عَمِلَ‌»؛ بحار الأنوار، ج۷۰، ص۱۶۳.
  12. « كَمْ‌ مِنْ‌ أَكْلَةٍ مَنَعَتْ أَكَلَاتٍ»نهج البلاغه، حکمت ۱۷۱.
  13. مظاهری، حسین، دانش اخلاق اسلامی، ج۲، ص ۳۰۵-۳۰۷.