حریز غیر منسوب
آشنایی اجمالی
برخی نام او را با تردید، «جریر» یا «ابوجریر» می‌دانند[۱]، اما دیگر صحابه‌نگاران نام وی را «حریز» یا «ابوحریز» دانسته‌اند که این اختلاف‌ها ناشی از تصحیف است. ابن حجر[۲] بر صحیح بودن حریز تصریح کرده و او را با نام جریر در بخش چهارم الاصابه (توهمات) آورده است و می‌گوید: بغوی و ابن منده نام وی را در حرف «جیم» آورده‌اند و اعتقادی به صحابی بودن وی ندارند. تنها دلیل بر صحابی بودن حریز روایتی است که از طریق ابولیلی کندی و قیس نقل شده است. در این روایت آمده است: در حالی که رسول خدا(ص) در منا خطبه می‌خواند خدمت ایشان رسیدم و دستم را روی جهاز شتر ایشان گذاشتم که نمد آن بوی مشک میش ماده می‌داد[۳].[۴]
جستارهای وابسته
منابع
پانویس
- ↑ بنگرید: ابونعیم، معرفة الصحابه، ج۲، ص۵۹۹؛ ابن حجر، الاصابه، (ج۱، ص۶۴۶) به نقل از بغوی و ابن منده.
- ↑ ابن حجر، الاصابه، ج۲، ص۵۰.
- ↑ ابن سعد، الطبقات الکبری، ج۶، ص۱۲۵؛ ابونعیم، معرفة الصحابه، ج۲، ص۵۹۹؛ ابن عبدالبر، الاستیعاب، ج۱، ص۴۵۰.
- ↑ ابوالقاسمی، عظیم، مقاله «حریز غیر منسوب»، دانشنامه سیره نبوی ج۳، ص۴۲.