حسن بن خرزاد قمی

از امامت‌پدیا، دانشنامهٔ امامت و ولایت

آشنایی اجمالی

شیخ طوسی حسن بن خُرّزاذ قمی را اهل کشّ، روستایی در گرگان قدیم[۱] معرفی کرده و می‌‌گوید که از اصحاب امام هادیS به شمار می‌‌رفت، ولی روایتی از ائمهS نقل نکرده است.[۲] او از علی بن اسباط، حسن بن علی بن فضال، موسی بن قاسم بجلی، اسماعیل بن مهران، محمد بن حماد ساسی و حسن بن علی بن نعمان روایت دارد. جبریل بن احمد، محمد بن حسن، حسین بن اشکیب و احمد بن علی قمی سلولی از او روایت نقل کرده‌اند.[۳] او محدث امامی و فردی موثق بود که هم مدح و هم ذمّ در حق او گفته شده است.[۴] حسن بن خُرّزاذ راویِ روایات زیادی بود، ولی گفته شده که در اواخر عمر غلوّ کرد، به همین جهت علامه و ابن داوود نام او را در قسم دوم کتاب، راویان غیرموثق آورده‌اند.[۵] کتاب‌های اسماء رسول اللهa و المتعه آثار اوست که حسن بن علی قمی آنها را روایت کرده است.[۶].[۷]

منابع

  1. جمعی از پژوهشگران، فرهنگ‌نامه مؤلفان اسلامی ج۱

پانویس

  1. تنقیح المقال ۱/۲۷۶.
  2. رجال الطوسی ۴۱۳ و ۴۶۳.
  3. اختیار معرفة الرجال ۱۲، ۱۳، ۲۰، ۱۸۵ و ۵۸۵.
  4. تنقیح المقال ۱/۲۷۶.
  5. خلاصة الاقوال ۲۱۴ رجال ابن داوود ۴۳۹.
  6. رجال النجاشی ۱/۱۴۶.
  7. جمعی از پژوهشگران، فرهنگ‌نامه مؤلفان اسلامی، ج۱، ص۲۶۴.