حسین بن خالد بن طهمان خفاف زندجی کوفی ازدی عامری

از امامت‌پدیا، دانشنامهٔ امامت و ولایت
(تغییرمسیر از حسین بن ابی العلاء)

آشنایی اجمالی

ابوعلی حسین بن خالد بن طهمان خفاف زندجی کوفی أزدی عامری از موالی بنی اسد یا بنی عامر[۱] و صحابی امام باقر[۲] و امام صادق(ع) به شمار می‌‌رفت[۳] و از آن دو حضرت[۴] و همچنین ابوبصیر و سعد اسکاف روایت نقل کرده است. برخی نوشته‌اند که ایشان احتمالاً امام کاظم و امام رضا(ع) را نیز درک کرده است.[۵] محمد بن ابی عمیر، صفوان بن یحیی و دیگران از او روایت کرده‌اند.[۶] برخی وی را موثق،[۷] و بعضی مردود دانسته‌اند.[۸] به گفته شیخ طوسی، ابوعلی به شغل خیاطی یا لباس فروشی اشتغال داشت[۹] و یک چشمش نابینا بود.[۱۰] او دارای تألیفاتی چون اصل[۱۱] و کتاب الحدیث[۱۲] بوده است. تاریخ وفاتش به دست نیامد، ولی عمری نسبتاً طولانی (حدود نود سال) داشته است[۱۳].[۱۴]

منابع

  1. جمعی از پژوهشگران، فرهنگ‌نامه مؤلفان اسلامی ج۱

پانویس

  1. رجال النجاشی ۱/۱۶۲.
  2. رجال البرقی ۱۵.
  3. رجال الطوسی ۱۶۹.
  4. اختیار معرفة الرجال ۴۴.
  5. معجم رجال الحدیث ۵/۱۸۳ ـ ۱۸۵.
  6. الفهرست (طوسی) ۵۴.
  7. مستدرکات علم رجال الحدیث ۳/۷۹.
  8. تنقیح المقال ۱/۳۱۷.
  9. رجال الطوسی ۱۶۹.
  10. اختیار معرفة الرجال ۳۶۵.
  11. الذریعه ۲/۱۴۶.
  12. الذریعه ۶/۳۲۳.
  13. معجم رجال الحدیث ۵/۱۸۴.
  14. جمعی از پژوهشگران، فرهنگ‌نامه مؤلفان اسلامی، ج۱، ص۲۷۵.