حسین بن خالد بن طهمان خفاف زندجی کوفی ازدی عامری
آشنایی اجمالی
ابوعلی حسین بن خالد بن طهمان خفاف زندجی کوفی أزدی عامری از موالی بنی اسد یا بنی عامر[۱] و صحابی امام باقر[۲] و امام صادق(ع) به شمار می‌‌رفت[۳] و از آن دو حضرت[۴] و همچنین ابوبصیر و سعد اسکاف روایت نقل کرده است. برخی نوشته‌اند که ایشان احتمالاً امام کاظم و امام رضا(ع) را نیز درک کرده است.[۵] محمد بن ابی عمیر، صفوان بن یحیی و دیگران از او روایت کرده‌اند.[۶] برخی وی را موثق،[۷] و بعضی مردود دانسته‌اند.[۸] به گفته شیخ طوسی، ابوعلی به شغل خیاطی یا لباس فروشی اشتغال داشت[۹] و یک چشمش نابینا بود.[۱۰] او دارای تألیفاتی چون اصل[۱۱] و کتاب الحدیث[۱۲] بوده است. تاریخ وفاتش به دست نیامد، ولی عمری نسبتاً طولانی (حدود نود سال) داشته است[۱۳].[۱۴]
منابع
جمعی از پژوهشگران، فرهنگ‌نامه مؤلفان اسلامی ج۱
پانویس
- ↑ رجال النجاشی ۱/۱۶۲.
- ↑ رجال البرقی ۱۵.
- ↑ رجال الطوسی ۱۶۹.
- ↑ اختیار معرفة الرجال ۴۴.
- ↑ معجم رجال الحدیث ۵/۱۸۳ ـ ۱۸۵.
- ↑ الفهرست (طوسی) ۵۴.
- ↑ مستدرکات علم رجال الحدیث ۳/۷۹.
- ↑ تنقیح المقال ۱/۳۱۷.
- ↑ رجال الطوسی ۱۶۹.
- ↑ اختیار معرفة الرجال ۳۶۵.
- ↑ الذریعه ۲/۱۴۶.
- ↑ الذریعه ۶/۳۲۳.
- ↑ معجم رجال الحدیث ۵/۱۸۴.
- ↑ جمعی از پژوهشگران، فرهنگ‌نامه مؤلفان اسلامی، ج۱، ص۲۷۵.