دارالخلافة در فقه سیاسی

از امامت‌پدیا، دانشنامهٔ امامت و ولایت

مقدمه

دارالخلافه، به محل اقامت و شهری که خلیفه در آن سکونت داشت گفته می‌شد. از زمان خلفای عباسی به بعد، شهر “بغداد” عنوان دارالخلافه گرفت و نام دیگر آن “دارالجلال” بود[۱].[۲]

منابع

پانویس

  1. لغت‌نامه دهخدا، ج۷، ص۱۰۲۶۹. ر. ک: دارالحکومة.
  2. فروتن، اباصلت، مرادی، علی اصغر، واژه‌نامه فقه سیاسی، ص ۹۹.