در آیین هندو اندیشه نجات چه خصوصیاتی دارد و منجی موعود کیست؟ (پرسش)

از امامت‌پدیا، دانشنامهٔ امامت و ولایت
در آیین هندو اندیشه نجات چه خصوصیاتی دارد و منجی موعود کیست؟
موضوع اصلیبانک جامع پرسش و پاسخ مهدویت
مدخل اصلیمهدویت
تعداد پاسخ۱ پاسخ

در آیین هندو اندیشه نجات چه خصوصیاتی دارد و منجی موعود کیست؟ یکی از پرسش‌های مرتبط به بحث مهدویت است که می‌توان با عبارت‌های متفاوتی مطرح کرد. برای بررسی جامع این سؤال و دیگر سؤال‌های مرتبط، یا هر مطلب وابسته دیگری، به مدخل اصلی مهدویت مراجعه شود.

پاسخ نخست

پژوهشگران مؤسسه آینده روشن

پژوهشگران مؤسسه آینده روشن، در کتاب «مهدویت پرسش‌ها و پاسخ‌ها» در این‌باره گفته‌اند:

«خاستگاه آیین هندو به عنوان یکی از قدیمی‌ترین ادیان جهان، در سرزمین هندوستان است. آیین هندو سه فرقه دارد که عبارت‌اند از: مذهب و یشنویی، مذهب شیوه و مذهب شاکته که در برخی از اصول مانند آموزه چرخه سمساره، مفهوم کرمه و اصل حجیت و داها مشترک هستند. در بین این سه مذهب، پیروان ویشنو مطالب جدی‌تری در مورد منجی‌گرایی دارند که در ادامه به آن‌ها اشاره می‌کنیم.

هندویان معتقدند کار اصلاح جهان از دست انسان‌ها خارج است و روند رو به تباهی جهان، جز با دخالت خدا یا آسمان یا ماوراءالطبیعه به سامان و صلاح بازنمی‌آید. این باور ممکن است با وعده‌ای نیز همراه باشد یا صرفاً تشخیص یک ضرورت، امیدی روان شناختی، یا آرزویی مؤکد و آرمانی باشد. با این توضیحات باید گفت: اندیشه منجی موعود هندو، در چهره شخصیتی به نام کلکین (kalkin) یا کلکی (kelki) متبلور است که بنابر مذهب و یشنویی آخرین اَوَتاره یا تنزلات ده گانه ویشنو در زمین است. بنابر اعتقاد هندوهای ویشنویی، خداوند در زمان فترت دین و فضیلت و غلبه ظلم و رذیلت، به صورت موجودی مادی در زمین تنزل می‌کند تا ریشه فساد را بَرکند و عدالت و نیکی را احیا نماید.

کلکی که دهمین و آخرین اوتاره است، ویژگی‌هایی دارد که در عباراتی از کتاب مقدس هندوان آمده است: او بر کل زمین می‌گردد، بدون این که موجود زنده‌ای او را ببیند؛ خدای عالم دارای جلال بی بدیل، بهره مند از فضایل بی شمار و هشت خصلت و الا، سوار بر اسبی چابک و چالاک خواهد بود؛ وقتی کلکی که دارای قدرت فوق بشری و محافظ فضایل است خود را بر زمین نازل می‌کند.... در برخی متون دیگر مانند مهابهارته، او را انسان پنداشته‌اند و در توصیفش آورده‌اند: او پادشاه خواهد بود، چرخاننده چرخ (عالم) پیروزمند از طریق قانون، و او جهان پرآشوب را به سوی آرامش می‌برد؛ در حالی که برهمنان گرد او جمع می‌شوند، آن برهمن، نسل تمام اجنبی‌های پست را هر کجا باشند، برمی‌اندازد»[۱].

پانویس