رئم

از امامت‌پدیا، دانشنامهٔ امامت و ولایت

موضوع مرتبط ندارد - مدخل مرتبط ندارد - پرسش مرتبط ندارد

مقدمه

«رئم» مفرد کلمه «الآرام» و به معنای «غزال سفید خالص» است.[۱] و آن دره‌ای است از آن بنی مزینه نزدیک مدینه که کوه ورقان در آن خاتمه می‌یابد.[۲] این دره که از دره‌های وادی النقیع محسوب شده، از غرب آغاز و در شمال حنو به پایان می‌رسد و دهانه آن تا شمال مدینه در حدود ۶۰ کیلومتری فاصله دارد.[۳] از این موضع در ضمن حدیث هجرت رسول خدا(ص) از مکه به مدینه نام برده شده است.[۴][۵]

منابع

پانویس

  1. یاقوت حموی، معجم البلدان، ج۳، ص۱۱۴.
  2. یاقوت حموی، معجم البلدان، ج۳، ص۱۱۴.
  3. یاقوت حموی به نقل از برخی، فاصله بطن ریم را در ۳۰ میلی مدینه دانسته است.(یاقوت حموی، معجم البلدان، ج۳، ص۱۱۴)
  4. «ثم خرج بهما دلیلهما من العرج، فسلک بهما ثنیة العائر «الغائر»، عن یمین رکوبة، حتی هبط بهما بطن رئم». ابن هشام، السیرة النبویه، ج۱، ص۴۹۲.
  5. بلادی، عاتق بن غيث، معجم المعالم الجغرافیة فی السیرة النبویة ص ۱۴۵.