ورقان

از امامت‌پدیا، دانشنامهٔ امامت و ولایت

موضوع مرتبط ندارد - مدخل مرتبط ندارد - پرسش مرتبط ندارد

مقدمه

«ورقان» کوهی است سیاه بین العرج و الرویثه.[۱] این کوه از کوه‌های تهامه است.[۲] با آغاز پیمایش مسیر از مدینه، اولین کوهی که فرد در سمت چپ خود به آن برخورد می‌‌کند، ورقان است.[۳] این کوه، که برخی در ترسیم دقیق‌تر موقعیتش، سیاله و روحاء و الرویثه را در سمت راست آن و العرج را در جانب چپش عنوان کرده‌اند،[۴] بزرگترین کوه سیاله تا المتعشّی است که بین العرج و الرویثه قرار دارد.[۵] در این کوه، انواع درختان مثمر و غیر مثمر و نیز چشمه‌هایی با آب گوارا وجود داشته، ساکنانی از قوم بنی اوس بن مزینه دارد.[۶]برخی از اقلیم شناسان معاصر هم، ورقان را کوهی خاکستری، نه سیاه - چنانکه در کتب پیشینیان آمده - با برجستگی‌های سیخ دار معرفی کرده،که بالا رفتن از آن سخت و دشوار و از حیث موقعیت مکانی، در سمت راست کسانی که عزم سفر به روحاء کرده‌اند، واقع است. این کوه، امروز در ۷۰ کیلومتری جنوب مدینه قرار دارد و ساکنانی از قبیله عوف بن حرب دارد.[۷]

منابع

پانویس

  1. یاقوت حموی، معجم البلدان، ج۵، ص۳۷۲.
  2. بکری، معجم ما استعجم، ج۴، ص۱۳۷۷.
  3. یاقوت حموی، معجم البلدان، ج۵، ص۳۷۲.
  4. بکری، معجم ما استعجم، ج۴، ص۱۳۷۷؛ ابن جوزی، المنتظم فی تاریخ الامم و الملوک، ج۱، ص۱۴۴-۱۴۵.
  5. بکری، معجم ما استعجم، ج۴، ص۱۳۷۷؛ یاقوت حموی، معجم البلدان، ج۵، ص۳۷۲.
  6. بکری، معجم ما استعجم، ج۴، ص۱۳۷۷؛ یاقوت حموی، معجم البلدان، ج۵، ص۳۷۲.
  7. بلادی، عاتق بن غيث، معجم المعالم الجغرافیة فی السیرة النبویة ص۳۳۳.