رشد در فقه سیاسی

از امامت‌پدیا، دانشنامهٔ امامت و ولایت

مقدمه

راستی و درستی راه[۱] و هدایت ‌شدن به خیر و صلاح[۲]، در مقابل غیّ و کج‌روی[۳].

وَهَيِّئْ لَنَا مِنْ أَمْرِنَا رَشَدًا[۴].

کلمه رشد در قرآن کریم در موضوعات و موارد مختلف، معانی متعددی دارد؛ از جمله راستی، راه مستقیم، رهیافت، راه[۵]، سامان ‌دادن.

در آیه شریفه وَابْتَلُوا الْيَتَامَى حَتَّى إِذَا بَلَغُوا النِّكَاحَ فَإِنْ آنَسْتُمْ مِنْهُمْ رُشْدًا فَادْفَعُوا إِلَيْهِمْ أَمْوَالَهُمْ[۶] رشد به معنای بلوغ فکری است که شرطِ جواز تصرف یتیم در اموالش می‌باشد؛ در حالی‌ که بلوغ جنسی که درواقع سن شرعی ازدواج است، با رسیدن یتیم به سن تکلیف محقق می‌شود[۷].[۸]

منابع

پانویس

  1. ابن‌فارس، معجم مقاییس اللغة، ج۲، ص۳۹۸.
  2. حسن مصطفوی، التحقیق فی کلمات القرآن، ج۴، ص۱۴۰.
  3. حسین راغب اصفهانی، مفردات الفاظ القرآن، ص۳۵۴.
  4. «(یاد کن) آنگاه را که آن جوانان به غار پناه بردند» سوره کهف، آیه ۱۰.
  5. بهاءالدین خرمشاهی، قرآن کریم، ترجمه، توضیحات و واژه‌نامه، ص۷۵۷.
  6. «و یتیمان را تا زمانی که توانایی زناشویی یافته باشند بیازمایید، پس اگر در آنان کاردانی یافتید، دارایی‌هایشان را به آنان بازگردانید و آن را به گزافکاری و شتاب، از (بیم) اینکه بالغ گردند (و از شما باز گیرند) نخورید و هر کس از شما که توانگر باشد (در برداش» سوره نساء، آیه ۶.
  7. سید محمد حسین طباطبایی، المیزان، ج۴، ص۱۷۳.
  8. نظرزاده، عبدالله، فرهنگ اصطلاحات و مفاهیم سیاسی قرآن کریم، ص: ۳۰۸.