رهاء
این مدخل زیرشاخهٔ بحث مذحج است. رهاء از چند منظر متفاوت، بررسی می‌شود: رهاء در تاریخ اسلامی - پرسش مرتبط نداردنسب
| مذحج | |||||||||||||||||||||||||||||||||||||
| مراد | بنی‌الحارث بن کعب | نخع | صداء | ||||||||||||||||||||||||||||||||||
| جنب | سعدالعشیره | رهاء | عنس | ||||||||||||||||||||||||||||||||||
| زبید | جعفی | انس الله | |||||||||||||||||||||||||||||||||||
از شاخه‌های مَذحِج، رُهاءِ بن منبه بن حرب بن عُلَة بن جَلد بن مالک بن أَدد[۱] می‌باشد. آنان در سرو مَذحِج در دره‌های حُمَر، اسیل، قَصِص[۲] و روستای بِهرور در جنوب شرقیِ رداع[۳]سکونت داشتند.[۴]
اسلام رُهاء
در سال نهم هجری، مالک بن مراره رُهاوی به نمایندگی شاهان حِمیَر به مدینه آمد، ولی رُهاوی‌ها در سال دهم هجری اسلام آوردند. در این سال پانزده نفر از مردان رُهاوی به حضور پیامبر آمدند و مسلمان شدند و قرآن و فرایض دینی را آموختند و پیامبر نیز به آنان هدایایی داد. گروهی از رُهاوی‌ها نیز در حجةالوداع همراه رسول خدا (ص) بودند و تا هنگام رحلت ایشان در مدینه به سر می‌بردند[۵].[۶]
جستارهای وابسته
منابع
پانویس
- ↑ ابن‌حزم، جمهرة انساب العرب، الجزء الثانی، ص۴۱۲.
- ↑ حسن بن احمد همدانی، صفة جزیرة العرب، ص۱۸۷.
- ↑ حسن بن احمد همدانی، صفة جزیرة العرب، ص۱۸۲.
- ↑ منتظرالقائم، اصغر، نقش قبایل یمنی در حمایت از اهل بیت، ص:۷۵-۷۶.
- ↑ ابن‌سعد، الطبقات الکبری، المجلد الأول، ص۳۴۴.
- ↑ منتظرالقائم، اصغر، نقش قبایل یمنی در حمایت از اهل بیت، ص:۷۶.