زهیر بن محمد خراسانی
آشنایی اجمالی
ابومنذر زهیر بن محمد تمیمی عنبری خراسانی خرقی منسوب به «خرق»، از روستاهای مرو بود. برخی او را به هرات و نیشابور نیز نسبت دادهاند.[۱] وی در شام و سپس در حجاز، سکونت داشت.[۲] ابومنذر از اصحاب و یاران امام صادق(ع) بوده[۳] و از آن حضرت[۴] و افرادی مانند عبدالله بن ابی بکر بن حزم، زید بن اسلم و موسی بن وردان روایت نموده است.[۵] راویانی نیز همچون ابن عیاش قطان،[۶] حماد بن عیسی[۷] و ابوداود طیالسی از جمله کسانیاند که از او بهره بردهاند.[۸]
مامقانی او را به ظاهر امامی مذهب دانسته،[۹] چنان که طوسی نیز وی را در زمره افراد شیعه آورده است.[۱۰] برخی او را در نقل حدیث فردی مورد اعتماد، و برخی نیز احادیثش را قوی ندانستهاند.[۱۱] «کتاب الفضائل» و «کتاب الاشربه» از آثار اوست.[۱۲] سرانجام وی در سال ۱۶۲ه درگذشت[۱۳].[۱۴]
منابع
- جمعی از پژوهشگران، فرهنگنامه مؤلفان اسلامی ج۱
پانویس
- ↑ معجم البلدان، ج ۲، ص۳۶۰.
- ↑ تاریخ الاسلام، ج۱۰، ص۱۹۵.
- ↑ رجال الطوسی، ص۲۰۱.
- ↑ خلاصة تهذیب تهذیب الکمال، ج۳، ص۳۴۹.
- ↑ التاریخ الکبیر، ج۳، ص۴۲۷.
- ↑ الفهرست (طوسی)، ص۷۵.
- ↑ طرائف المقال، ج۱، ص۴۶۵.
- ↑ خلاصة تهذیب تهذیب الکمال، ج۳، ص۳۴۹.
- ↑ تنقیح المقال، ج۱، ص۴۵۳.
- ↑ الفهرست (طوسی)، ص۷۵.
- ↑ تاریخ الاسلام، ج۱۰، ص۱۹۶.
- ↑ الفهرست (طوسی)، ص۷۵.
- ↑ تاریخ الاسلام، ج۱۰، ص۱۹۷.
- ↑ فرهنگنامه مؤلفان اسلامی، ج۱ ص۳۴۶.