زهیر بن محمد خراسانی در تاریخ اسلامی
این مدخل زیرشاخهٔ بحث زهیر بن محمد خراسانی است. زهیر بن محمد خراسانی از چند منظر متفاوت، بررسی می‌شود: زهیر بن محمد خراسانی در تاریخ اسلامی - پرسش مرتبط نداردآشنایی اجمالی
ابومنذر زهیر بن محمد خراسانی در یکی از روستاهای اطراف نیشابور به نام «خرق» به دنیا آمد. بعدها به شام رفت و مدتی در آنجا ساکن شد. سپس به مکه هجرت کرد و تا پایان عمر در حجاز زیست. وی در آغاز کار به ساربانی و شترداری اشتغال داشت و در بزرگسالی به تحصیل علم پرداخت و به مرتبه والایی نایل شد.[۱]
خدمات
زهیر از راویان حدیث شیعه و از اصحاب امام جعفر صادق(ع)است[۲].
در بلاد مختلف به نشر حدیث و بیان معارف می‌پرداخت. در شام، حجاز و عراق عده‌ای از او حدیث شنیده‌اند و او را صدوق ولی کثیر الخطا دانسته‌اند و علامه سید محسن امین عاملی او را موثق دانسته است[۳].
زهیر دارای دو کتاب به نام الفضائل و الاشربه است[۴]. او با سه واسطه از پیامبر(ص) حدیث روایت کرده است؛ او می‌گوید پیامبر(ص) فرمود: به راستی، شخص، بااخلاق نیکویش به مقام روزه‌داران و شب زنده‌داران می‌رسد [۵]. مرگ او را در سال ۱۶۲ ه.ق دانسته‌اند [۶].[۷]
منابع
پانویس
- ↑ قریشی، سید حسن، اصحاب ایرانی ائمه اطهار، ص 141.
- ↑ طوسی، رجال، ص۲۱۰.
- ↑ اعیان الشیعه، ج۷، ص۷۲.
- ↑ معجم رجال حدیث، ج۷، ص۲۹۷.
- ↑ الکامل فی ضعفاء رجال، ج۳، ص۲۲۰.
- ↑ سیر اعلام النبلاء، ج۸، ص۱۸۹.
- ↑ قریشی، سید حسن، اصحاب ایرانی ائمه اطهار، ص 141-142.