زکریا بن ادریس بن عبدالله اشعری قمی

از امامت‌پدیا، دانشنامهٔ امامت و ولایت

آشنایی اجمالی

ابوجریر زکریا بن ادریس بن عبدالله بن سعد اشعری قمی از اصحاب امام صادق، امام کاظم و امام رضا(ع) است[۱] که از آن بزرگواران روایت کرده[۲] و ابن ابی عمیر، احمد بن محمد بن ابی نصر، صفوان بن یحیی و یونس بن عبدالرحمان از او روایت نموده‌اند.[۳] رجال شناسان وی را امامی و ممدوح به حساب آورده‌اند، ولی در وثاقت او اختلاف کرده‌اند.[۴] برخی نوشته‌اند که امام رضا(ع) بعد از درگذشت ابوجریر، از حال وی جویا شد وبرای او طلب رحمت کرد.[۵] کتاب الحدیث از اوست.[۶] تاریخ دقیق درگذشت ابوجریر معلوم نیست، اما چون در زمان امام رضا(ع) وفات یافته و روایت چنان می‌‌نماید که حضرت در آن هنگام در مدینه بوده است، وفاتش را باید در دو دهه پایانی قرن دوم دانست. وی در قبرستان شیخان قم مدفون است[۷].[۸]

جستارهای وابسته

منابع

  1. جمعی از پژوهشگران، فرهنگ‌نامه مؤلفان اسلامی ج۱

پانویس

  1. رجال الطوسی، ص۲۰۰، ۳۶۵ و ۳۷۷.
  2. رجال النجاشی، ج۱، ص۳۹۳.
  3. معجم رجال الحدیث، ج۷، ص۲۷۷ ـ ۲۷۸.
  4. تنقیح المقال، ج۱، ص۴۴۹.
  5. اختیار معرفة الرجال، ص۶۱۶.
  6. الذریعه، ج۶، ص۳۳۳.
  7. الذریعه، ج۶، ص۳۳۳.
  8. جمعی از پژوهشگران، فرهنگ‌نامه مؤلفان اسلامی ج۱، ص۳۴۳.