زیارت در لغت

مقدمه

واژه «زیارت»، از ریشه «زَور»، به معنای میل کردن به چیزی و روی گردانی از چیزی دیگر است. از این‌رو، دیدارهایی که دارای این ویژگی باشند، زیارت نامیده می‌شوند. گفتنی است که معنای عرفی «زیارت» نیز ریشه در اصل لغوی آن، یعنی میل و عدول دارد. بنا بر این، مفهوم واژه «زیارت»، با معنای واژه‌هایی مانند: «رؤیت»، «مشاهده» و «إبصار»، متفاوت است؛ زیرا در این واژه‌ها، تنها مفهوم دیدار حضوری منظور است؛ ولی در واژه «زیارت»، علاوه بر ترک خانمان و دیگران، دیدار همراه با میل و محبّت و اُنس و اِکرام، مورد توجّه است^[۱].

منابع

محمدی ری‌شهری، محمد، گزیده دانشنامه امام حسین

پانویس

↑ محمدی ری‌شهری، محمد، گزیده دانشنامه امام حسین، ص ۸۳۴.

[1] محمدی ری‌شهری، محمد، گزیده دانشنامه امام حسین، ص ۸۳۴.

[۱]