سوء عاقبت در قرآن

از امامت‌پدیا، دانشنامهٔ امامت و ولایت

آیات مرتبط

  1. رَبَّنَا لَا تُزِغْ قُلُوبَنَا بَعْدَ إِذْ هَدَيْتَنَا[۱]؛
  2. ثُمَّ كَانَ عَاقِبَةَ الَّذِينَ أَسَاءُوا السُّوأَى أَنْ كَذَّبُوا بِآيَاتِ اللَّهِ[۲]؛
  3. فَانْظُرْ كَيْفَ كَانَ عَاقِبَةُ الظَّالِمِينَ[۳][۴].

منابع

پانویس

  1. «پروردگارا پس از آنکه راهنمایی‌مان کردی» سوره آل عمران، آیه ۸.
  2. «سپس سرانجام آنان که بدی کردند بدی بود، برای آنکه آیات خداوند را دروغ شمردند و آن را به ریشخند می‌گرفتند» سوره روم، آیه ۱۰.
  3. «و بنگر که سرانجام ستمگران چگونه بود» سوره یونس، آیه ۳۹.
  4. مظاهری، حسین، دانش اخلاق اسلامی، ج۱، ص ۴۳۲.