سیدالشهداء

از امامت‌پدیا، دانشنامهٔ امامت و ولایت

سیدالشهداء ابتدای لقب حضرت حمزه بود و پس از ایشان به امام حسین (ع) گفته شد.

مقدمه

این لقب ابتدا به حضرت حمزه عموی پیامبر اختصاص داشت که در جنگ اُحد به شهادت رسید و در میان شهدای آن نبرد، از همه برتر بود. پس از او به امام حسین (ع) گفته شد و از معروف‌ترین القاب او گردید. در زیارتنامه‌ها از آن حضرت با این لقب یاد شده است. آن امام مظلوم، سرور و سالار و بزرگ همه شهیدان راه خداست و کیفیّت شهادت او در روز عاشورا، جانگدازترین نوع شهادت است و داغ او را همیشگی ساخته است[۱].

پرسش‌های وابسته

منابع

پانویس