شنار

از امامت‌پدیا، دانشنامهٔ امامت و ولایت

موضوع مرتبط ندارد - مدخل مرتبط ندارد - پرسش مرتبط ندارد

مقدمه

بر اساس نقل برخی منابع، این موضع دره‌ای از دره‌های جذام و محل یورش هُنَید بن عوص ضُلَعی – بطنی از جذام - و پسرش عوص بن هنید بر دِحیة بن خلیفه کلبی در جاهلیت، است.[۱] از آنجا که دیار جذام در اطراف تبوک و در جانب غربی آن تا ساحل دریا قرار داشت، از این جهت این مکان را نیز باید در این بخش از جزیرة العرب جستجو کرد. امروزه جایی به نام شنار شناخته شده نیست؛ اما دره و کوهی به نام «شار» در منطقه وجود دارد که برخی احتمال دادند که این دره همان دره شناری باشد که در گزارش فوق بدان اشاره شده است.[۲]

منابع

پانویس

  1. ابن هشام، السیرة النبویه، ج۲، ص۶۱۲؛ محمد بن جریر طبری، تاریخ الامم و الملوک، ج۳، ص۱۴۰؛ صالحی شامی، سبل الهدی و الرشاد، ج۶، ص۳۰۷.
  2. بلادی، عاتق بن غيث، معجم المعالم الجغرافیة فی السیرة النبویة ص ۱۷۰.