ضرورت امامت در آراء خواجه نصیرالدین طوسی (مقاله)

از امامت‌پدیا، دانشنامهٔ امامت و ولایت
ضرورت امامت در آراء خواجه نصیرالدین طوسی
زبانفارسی
نویسندهمحمد شعبان‌پور
موضوع
مذهبشیعه
منتشر شده دردوفصلنامه پژوهشنامه کلام تطبیقی شیعه
محل نشرتهران، ایران
تاریخ نشرپاییز و زمستان ۱۳۹۸
شماره۲
تعداد صفحات۲۴
شماره صفحاتاز صفحه ۲۰۵ تا ۲۲۸ مجله
ناشر الکترونیکپایگاه مجلات تخصصی نور

ضرورت امامت در آراء خواجه نصیرالدین طوسی عنوان مقاله‌ای است که با زبان فارسی که به بررسی ضرورت امامت می‌پردازد. این مقالهٔ ۲۴ صفحه‌ای به قلم محمد شعبان‌پور نگاشته شده و در دوفصلنامه پژوهشنامه کلام تطبیقی شیعه (شماره ۲، پاییز و زمستان ۱۳۹۸) انتشار یافته است.[۱]

چکیدهٔ مقاله

نویسنده این مقاله می‌نویسد: «خواجه نصیرالدین طوسی به‌عنوان یکی از متکلمان مشهور شیعه در قرن هفتم با نوشتن آثاری چون (تجرید الاعتقاد) که شیعه و سنی آن را شرح کرده‌اند؛ توانسته بر اساس قواعد کلامی و فلسفی از آرای شیعه به‌ویژه در مسئلۀ امامت دفاع کند، وی بر متکلمان متأخر خود حتی در جهان تسنن نیز اثر گذاشت وآنان روش وی را الگو قرار داده و کتاب‌های مهمی را نگاشتند. این پژوهش در صدد است تا با رویکرد توصیفی _ تحلیلی، آراء خواجه نصیر را در مبحث امامت به صورت تطبیقی در چهار اثر کلامیشان ارائه کند و در نهایت به این نتیجه دست یافته‌است که وی، امامت را به‌عنوان یک اصل اعتقادی و در مباحث مستقل مطرح نموده‌است و سعی کرده به این مباحث ساختار منطقی دهد و آنها را با شیوه‌ای تحلیلی _ منطقی مورد پژوهش قرار دهد؛ در این راستا دلایل ایشان در دو حوزۀ عقلی و نقلی، پرداخته شده‌است».

فهرست مقاله

دربارهٔ پدیدآورنده

در این مورد اطلاعاتی در دست نیست.

پانویس

دریافت متن