عائذ بن مسروق همدانی

مقدمه

وی از شیعیان و اصحاب امیرالمؤمنین (ع) بود که در جنگ صفین به یاری حضرت شتافت و در همان نبرد به شهادت رسید. نصر بن مزاحم نقل می‌کند: موقعی که کریب بن صباح از دلاوران سپاه شام در جنگ صفین به میدان آمد و مبارز‌ طلبید، ابتدا مرتفع بن وضاح زبیدی به میدان او رفت و به شهات رسید، باز او مبارز‌ طلبید، در این نوبت حارث بن جُلاح حکمی به جنگ او رفت او نیز به شهادت رسید، سپس عائذ بن مسروق همدانی به رزم او رفت، او هم به شهادت رسید و در این موقع حضرت علی (ع) خود به میدان او رفت و پس از کمی مذاکره سرانجام با گفتن: لَا حَوْلَ وَ لَا قُوَّةَ إِلَّا بِاللَّهِ، به نبرد با او پرداخت اما دیگر به او مهلت نداد و با ضربه‌ای چنان بر مغز او زد که روی زمین افتاد و در خاک و خون غلتید در دم هلاک شد و به کیفر اعمال خود رسید^[۱].^[۲]