عاصم بن ابی‌نجود اسدی

از امامت‌پدیا، دانشنامهٔ امامت و ولایت

آشنایی اجمالی

ابوبکر عاصم بن بهدله ابی‌النجود حناط عدوی اهل کوفه بود.[۱] علم قرائت را نزد ابوعبدالرحمان سلمی و زر بن حبیش آموخت و از آن دو روایت کرده است. عطاء بن ابی‌رباح، ابوصالح سمان، حماد بن سلمه و شیبان نحوی از او روایت کرده‌اند. رجال‌نویسان اهل سنت او را محدثی ثقه، راستگو، عالم به قرائت و پیش گام در آن زمینه معرفی کرده اند[۲] و گفته‌اند که او دارای فصاحت در گفتار و صوتی زیبا بود و بعد از ابوعبدالرحمان سلمی، ریاست کرسی قرائت کوفه را به دست گرفت.[۳] وی از قرّاء سبعه مشهور به شمار می‌‌رود.[۴] عده‌ای گفته‌اند که «بهدله» اسم مادرش می‌‌باشد. او سال ۱۲۷ه‍ در کوفه از دنیا رفت.[۵] اثر او کتابی در زمینه قرائت می‌‌باشد.[۶].[۷]

منابع

  1. جمعی از پژوهشگران، فرهنگ‌نامه مؤلفان اسلامی ج۱

پانویس

  1. الثقات، ج۷، ص۲۵۶.
  2. سیر اعلام النبلاء، ج۵، ص۲۵۶.
  3. تاریخ الاسلام، ج۸، ص۱۳۸.
  4. شذرات الذهب، ج۱، ص۱۷۵.
  5. الوافی بالوفیات، ج۱۶، ص۵۷۶.
  6. فهرست نسخه‌های خطی فارسی، ج۱، ص۹۳.
  7. جمعی از پژوهشگران، فرهنگ‌نامه مؤلفان اسلامی، ج۱ ص۴۱۶.