مقدمه

«عبدالله» فرزند بشر بن ربیعة بن عمرو از قبیله انمار خثعمی از اهالی کوفه بود.

وی و پدرش از دلیر مردان مشهور و از جنگاوران صدر اسلام بودند. پدرش صاحب منطقه‌ای در کوفه بود که «جبانه بشر» نامیده می‌‌شد. به نقل مامقانی، عبدالله از جمله کسانی است که همراه سپاه عمر سعد از کوفه حرکت کرد و به کربلا آمد و پیش از آغاز جنگ به امام حسین S پیوست و قبل از ظهر عاشورا در حمله نخست به شهادت رسید[۱].

البته محقق تستری وجود چنین شهیدی را در کربلا مورد تردید قرار داده و می‌‌نویسد: نام او در کتاب‌های تاریخی نیامده، به علاوه در زیارت ناحیه هم سلام به او داده نشده است [۲].

به نظر می‌رسد، ذکر نام او به عنوان شهید کربلا، مشکل به نظر می‌‌رسد؛ زیرا عبدالله اگر فرزند بشر بن عمر حضرمی باشد، فرزندی به نام عبدالله برای او گفته نشده و اگر فرزند «بشر» دیگری بوده که باز در هیچ منبع تاریخی معتبر نه از متأخرین و متقدمین نامی از او به عنوان شهید کربلا نبرده‌اند، بنابراین مشکل است چنین شخصی در کربلا به شهادت رسیده باشد.[۳]

منابع

پانویس

  1. تنقیح المقال، ج۲، ص۱۷۰.
  2. قاموس الرجال، ج۶، ص۲۶۷.
  3. ناظم‌زاده، سید اصغر، اصحاب امام حسین، ص:۵۰۸-۵۰۹.