عبید بن زرارة بن اعین بن سنسن شیبانی کوفی

از امامت‌پدیا، دانشنامهٔ امامت و ولایت

آشنایی اجمالی

عبید بن زرارة بن اعین بن سنسن شیبانی کوفی أحول اهل کوفه و فرزند زرارة بن اعین، صحابی خاص امام باقر، امام صادق و امام کاظم(ع) بود.[۱] عبید از اصحاب امام باقر[۲] و امام صادق(ع) بود[۳] و از آن دو بزرگوار[۴] و پدرش زراره روایت کرده است.[۵] شیخ مفید وی را از فقیهان و راویان برجسته امام باقر(ع) بر شمرده و در توصیف او می‌‌گوید: عبید از جمله فقهایی است که به ترویج حلال و حرام الهی و احکام دین مبین اسلام پرداخته و مرجع بسیاری از فتاوا بوده و مورد طعن و مذمت کسی واقع نشده است.[۶] ابوغالب نیز می‌‌نویسد که عبید شخصاً امام صادق(ع) را ملاقات نموده و از وی روایاتی نقل کرده و به نقل از کلینی، او از امام باقر(ع) نیز احادیثی روایت کرده است.[۷] عبید دارای راویان و شاگردانی نیز بوده که از آن میان نام افرادی چون قاسم بن اسماعیل قرشی،[۸] حماد بن عثمان[۹] و عبدالله بن بکیر[۱۰] به چشم می‌‌خورد. وی از راویان جلیل القدر و موثق بود[۱۱] و به گفته ابوغالب، پس از آنکه در امر امامت عبدالله بن جعفر شبهه‌ای برای شیعیان پیش آمد، وی به نمایندگی شیعیان انتخاب شد و به مدینه رفت[۱۲] و ظاهراً به خدمت امام کاظم(ع)شرفیاب شد. به گفته الندیم، وی چپ چشم و لوچ بوده است.[۱۳] کتاب الحدیث اثر اوست[۱۴].[۱۵]

جستارهای وابسته

منابع

  1. جمعی از پژوهشگران، فرهنگ‌نامه مؤلفان اسلامی ج۱

پانویس

  1. رسالة ابن غالب الزراری ۲۱۶.
  2. الرسالة العددیه ۲۵.
  3. رجال الطوسی ۲۴۰.
  4. رسالة ابی غالب الزراری ۲۱۶.
  5. اختیار معرفة الرجال ۲۰۸.
  6. الرسالة العددیه ۲۵ و۴۱.
  7. رسالة ابی غالب الزراری ۲۱۶.
  8. الفهرست (طوسی) ۱۰۷.
  9. رجال النجاشی ۲/۴۳.
  10. اختیار معرفة الرجال ۱۸۱.
  11. رجال النجاشی ۲/۴۳ رجال ابن داوود ۲۱۸.
  12. رسالة ابی غالب الزراری ۲۱۷.
  13. الفهرست (الندیم) ۲۷۶.
  14. الذریعه ۶/۳۴۷.
  15. جمعی از پژوهشگران، فرهنگ‌نامه مؤلفان اسلامی، ج۱، ص۵۱۰.