عروة الوثقی

مقدمه

"عروة" یعنی بند، دسته، طناب و هر چیزی که بتوان دستاویز قرار داد^[۱]. "عُرْوَة الْوُثْقَی" یعنی دستاویز استوار و محکم ^[۲].

فَقَدِ اسْتَمْسَكَ بِالْعُرْوَةِ الْوُثْقَى^[۳].

در مصداق "عُرْوَة الْوُثْقَی" گفته شده، ایمان برای سعادت مانند دستگیره و دستاویز است و هر کس به ایمان تمسک کند، به سعادت می‌رسد^[۴].

عده‌ای عروة الوثقی را قرآن کریم یا کلمه لَا إِلَهَ إِلَّا اللَّهُ^[۵] یا اعتقاد راستین یا هر سببی می‌دانند که مایه خشنودی خداوند از بندگان را فراهم می‌سازد^[۶].

در جامعه قرآنی، مؤمنان برای سعادت و رستگاری که غایت جامعه الهی است، به سوی "عُرْوَة الْوُثْقَی" و تمسک به آن دعوت شده‌اند و تمسک به "عُرْوَة الْوُثْقَی" که به دین خدا و اسلام نیز تفسیر شده، جز با اجرای احکام دین ممکن نیست. "عُرْوَة الْوُثْقَی" در همه مراتب و شئون زندگی راهنما و حجت انسان است.^[۷]

↑ حسین راغب اصفهانی، مفردات الفاظ القرآن، ص۵۶۳؛ سیدمحمدحسین طباطبایی، المیزان، ج۲، ص۳۴۴.
↑ ابن‌فارس، معجم مقاییس اللغة، ج۴، ص۲۹۶.
↑ «بی‌گمان به دستاویز استوارتر چنگ زده است» سوره بقره، آیه ۲۵۶.
↑ سید محمد حسین طباطبایی، المیزان، ج۲، ص۳۴۴.
↑ «آنان چنان بودند که چون به آنها می‌گفتند: هیچ خدایی جز خداوند نیست، سرکشی می‌ورزیدند» سوره صافات، آیه۳۵.
↑ مسعود انصاری، «عروة الوثقی»، دانشنامه قرآن و قرآن‌پژوهی، ج۲، ص۱۴۵۰.
↑ نظرزاده، عبدالله، فرهنگ اصطلاحات و مفاهیم سیاسی قرآن کریم، ص: ۴۱۳.

[[رده:عروة الوثقی]