علقمة بن عمرو

از امامت‌پدیا، دانشنامهٔ امامت و ولایت
(تغییرمسیر از علقمه بن عمرو)
علقمة بن عمرو
تصویر نمادین جنگ صفین
نام کاملعلقمة بن عمرو
جنسیتمرد
کنیهابوالفضل
درگذشت۵۶ هجری
از اصحابامام علی
حضور در جنگجنگ صفین

مقدمه

علقمه فرزند عمرو، کنیه‌اش ابوالفضل از اصحاب دلاور و شاعرِ امیرالمؤمنین (ع) بود که در صفین حضور داشت. روزی عوف که از شجاعان شام و از اصحاب معاویه بود به میدان آمد و مبارز ‌طلبید، در حالی که چنین رجز می‌خواند: منم، منم عوف، برادر پیکارها در زمان شدت گیرودار جنگ‌ها.[۱] علقمه از میان لشکر امام به قتال وی رفت و چنین رجز خواند: «شگفتا، چیزی شگفت‌انگیز است که تو ای عوف اینک جنگ‌آور شده‌ای»[۲]

میان آنان نزاع سختی درگرفت و او با شجاعت و دلاوری با نیزه‌ای عوف را از پای درآورد و پس از کشتن وی اشعاری نیز سرود که یک بیتش چنین است: «ای عوف، اگر مردی دوراندیش بودی، هرگز در زمانه به نبردِ علقمه نمی‌آمدی»[۳]. وی به سال ۵۶ هجری در زمان حکومت معاویه از دنیا رفت[۴].[۵]

منابع

پانویس

  1. إِنِّي أَنَا عَوْفٌ أَخُو الْحُرُوبِ *** عِنْدَ هِيَاجِ الْحَرْبِ وَ الْكُرُوبِ
  2. يَا عَجَباً لِلْعَجَبِ الْعَجِيبِ *** قَدْ كُنْتَ يَا عَوْفُ أَخا الْحُرُوبِ
  3. يَا عَوْفُ لَوْ كُنْتَ امْرَأً حَازِماً *** لَمْ تَبْرُزِ الدَّهْرَ إِلَى عَلْقَمَهْ؛ ر. ک: وقعة صفین، ص۱۹۴.
  4. تهذیب التهذیب، ج۵، ص۶۴۲.
  5. ناظم‌زاده، سید اصغر، اصحاب امام علی، ج۲، ص۱۰۱۷-۱۰۱۸.