علم امام به قرآن و چگونگی آن (مقاله)
علم امام(ع) به قرآن و چگونگی آن عنوان مقاله‌ای است که به بررسی آگاهی امامان به قرآن به عنوان یکی از منابع علم ایشان می‌پردازد.این مقاله توسط محمود قیوم‌زاده و محمد تقی شاکر به زبان فارسی نوشته شده و در دوفصلنامه آموزه‌های قرآنی پاییز و زمستان ۱۳۹۱ (شماره ۱۶) در ۱۸ صفحه منتشر شده است.[۱]
| علم امام(ع) به قرآن و چگونگی آن | |
|---|---|
 | |
| رتبه علمی | علمی پژوهشی |
| زبان | فارسی |
| نویسندگان | محمود قیوم‌زاده محمد تقی شاکر |
| مذهب | شیعه |
| منتشر شده در | دوفصلنامه آموزه‌های قرآنی |
| وابسته به | دانشگاه علوم اسلامی رضوی |
| محل نشر | مشهد، ایران |
| تاریخ نشر | پاییز و زمستان ۱۳۹۱ |
| شماره | ۱۶ |
| شماره صفحات | از صفحه ۱۵۱ تا ۱۶۸ مجله |
| ناشر الکترونیک | پایگاه مجلات تخصصی نور |
چکیده مقاله
- نویسندگان در ابتدای چکیده مقاله می‌نویسند: «از دیدگاه امامیه امام معصوم دانشی الهی دارد، از این رو نقش هدایتگری او ظاهر تا باطن جامعه و همه انسان‌ها را دربرمی‌گیرد. آیات و روایات علم الهی ائمه را به روشنی اثبات می‌کنند»
- در ادامه چکیده این مقاله آمده است: «مقاله حاضر یکی از منابع این علم را تحلیل می‌کند. احادیث، قرآن را از منابع مهم آگاهی و علم گستردهْ امام بیان کرده‌اند.»
- نویسندگان مقاله بر این باورند که : «ائمهْ اطهار آگاهی به حقایق و بطون قرآن را از پیامبر اکرم فرا گرفته و در کارکردی تبیینی به تفسیر و تحلیل آموزه‌های قرآنی پرداخته‌اند. بنابراین امام فصل‌الخطابِ اختلافات و بازگوکننده تعالیم نبوی است. با این همه، درک حقایق قرآن مجاری گوناگونی دارد که خداوند به دلیل جایگاهی که برای امام مقرر کرده است، او را از آن بهره‌مند می‌سازد.»[۲]
فهرست مقاله
- چکیده؛
- مقدمه؛
- چندگانگی منابع علم امام؛
- نیاز به مفسر از نگاه آیات؛
- نیاز به آگاهان از قرآن پس از پیامبر؛
- آگاهان از قرآن چه کسانی‌اند؟
- ویژگی آگاهی ائمه(ع) به قرآن؛
- معارف قرآن و ظهر و بطن آن؛
- چگونگی آگاهی امام به معارف قرآن؛
- بازتاب علم امام به قرآن؛
- نتیجه‌گیری؛
- کتاب‌شناسی.
دربارهٔ پدیدآورندگان
-
محمود قیوم‌زاده (پدیدآورنده)
-
محمد تقی شاکر (پدیدآورنده)
- حجت الاسلام و المسلمین دکتر محمد تقی شاکر، پژوهشگر پژوهشگاه قرآن و حدیث ازجمله فعالیت‌های وی است. او علاوه بر تدریس در حوزه‌های علمیه، تاکنون بیش از ۳۵ مقاله به رشته تحریر درآورده است. «گستره عصمت گفتاری رسول خدا»، «امام رضا و راز گشایی از جایگاه هدایتی نهاد امامت»، «کتاب الجامعه و نقش آن در فرآیند تبیین آموزه‌های شیعی»، «صحیفه جامعه و علم امام» و «واکاوی نگاه فریقین به احادیث هزار درب دانش»برخی از این آثار است.[۳]
- حجت الاسلام و المسلمین دکتر محمود قیوم‌زاده (متولد ۱۳۴۷ ش، یزد)، تحصیلات حوزوی را نزد اساتیدی همچون آیت‌الله ناصر مکارم شیرازی پیگیری کرد. او تحصیلات دانشگاهی خود را در مقطع دکتری تخصصی در رشته الهیات فلسفه و کلام اسلامی به اتمام رساند. مدیر مسئول فصلنامه پژوهش‌های اعتقادی کلامی، مدیر گروه کارشناسی ارشد حقوق دانشگاه آزاد اسلامی واحد ساوه و عضو كميسيون تخصصی هيأت مميزه ويژه اساتيد معارف اسلامی از جمله فعالیت‌های وی است.[۴] او علاوه بر تدریس دروس حوزوی به تدریس دروس معارف، اخلاق و فلسفه اسلامی در دانشگاه نیز مشغول است[۵] و تا کنون چندین جلد کتاب و مقاله به رشتهٔ تحریر درآورده است. «پیامبر اکرم و یهود مدینه رفتارهای متقابل»، «امام سجاد صحيفه سجاديه و نظام تربيتی اسلام»، «مبانی فهم و استنباط معانی باطن قرآن کریم» و «چیستی روح‌القدس و آثار آن»برخی از این آثار است.[۶]