علم غیب و علم علی در نهج البلاغه (مقاله)
| علم غیب و علم علی(ع) در نهج البلاغه | |
|---|---|
 | |
| رتبه علمی | علمی پژوهشی |
| زبان | فارسی |
| نویسنده | ابراهیم اقبال |
| موضوع | علم، علم غیب، نهج البلاغه |
| مذهب | شیعه |
| منتشر شده در | فصلنامه پژوهش‌های نهج‌البلاغه |
| وابسته به | بنیاد نهج‌البلاغه |
| محل نشر | تهران، ایران |
| تاریخ نشر | زمستان ۱۳۹۲ |
| شماره | ۳۹ |
| شماره صفحات | از صفحه ۷۵ تا ۸۸ مجله |
| ناشر الکترونیک | پایگاه مجلات تخصصی نور |
علم غیب و علم علی(ع) در نهج البلاغه عنوان مقاله‌ای است به زبان فارسی که به بررسی تبیین علم غیب و علم امام به وسیله امام علی(ع) در نهج‌البلاغه می‌پردازد. این مقالهٔ ۱۴ صفحه‌ای به قلم ابراهیم اقبال نگاشته شده و در فصلنامه پژوهش‌های نهج‌البلاغه (شماره ۳۹، زمستان ۱۳۹۲) منتشر گشته است.[۱]
چکیده مقاله
- نویسنده درباره موضوع مقاله می‌نویسد: «علم غیب و علم امام(ع) از مسائل مهم و مباحث اعتقادی و معرفتی است. حضرت علی(ع) با استناد به قرآن مجید، علم غیب مختص به خداوند تعالی را در نهج‌البلاغه شریف معرفی و معین می‌کند، نیز علم خود که شامل علوم و معارف گسترده‌ای، غیر از علم غیب مختص خداوند می‌شود را، تبیین می‌کند».
- وی در ادامه می‌نویسد: «بر اساس کلام امام(ع)، منشأ و طریق علم وسیع ایشان، رسول خدا(ص) است که آن علوم را از طریق وحی الهی دریافته است، آن‌گاه از طریق تعلیم و الهام و القا، به امام علی(ع) انتقال داده است. علم امام(ع) به امور و حوادث آینده و خبر دادن به برخی از آنها، در زمرۀ این علوم است. معاصران و مخاطبان حضرت علی(ع) وارثان عمومی علم امام و امامان معصوم(ع) بعدی وارثان خاص آن هستند».[۱]
فهرست مقاله
- چکیده؛
- نتیجه؛
- منابع.
دربارۀ پدیدآورنده
دکتر ابراهیم اقبال (متولد ۱۳۴۴ش، خور و بیابانک)، تحصیلات دانشگاهی خود را با اخذ مدارک در رشته‌های کارشناسی زبان و ادبیات عرب و دکترای علوم قرآنی گذراند. ریاست آموزش دانشکده الهیات دانشگاه تهران، همکاری با دانشگاه آزاد واحد شمال تهران از جمله فعالیت‌های وی است.[۲] او علاوه بر تدریس دروس علوم قرآن کریم، به تدریس زبان عربی در مقاطع کارشناسی، کارشناسی ارشد و دکتری مشغول است و چندین جلد کتاب و مقاله به رشته تحریر درآورده است. «امیرالمؤمنین و علوم قرآن»، «ترجمه اصول‌الحدیث دکتر عبدالهادی فضلی»، «فرهنگ‌نامه علوم قرآن»، «فرهنگ ادوات و حروف قرآن»، «فرهنگ واژگان قرآن مجید»، «بازنگری کتاب فرهنگ اصطلاحات روز» برخی از این آثار است.[۲]