عمارة بن صلخب ازدی در تاریخ اسلامی

مقدمه

او از یاران امام حسین (ع) است که در کوفه به شهادت رسید. نام پدرش «صلخب» ^[۱] یا «صلخد»^[۲] است.

وی جوانی^[۳] شجاع و کاردان بود^[۴]. در کوفه سکونت داشت^[۵] و با مسلم بن عقیل (ع) بیعت کرد و برای امام حسین (ع) از مردم کوفه بیعت می‌گرفت^[۶]. پس از قیام مسلم (ع) به یاری او برخاست^[۷] و پس از دستگیری وی، او نیز توسط محمد بن اشعث دستگیر و زندانی شد^[۸] و پس از شهادت مسلم بن عقیل (ع)، ابن‌ زیاد فرمان داد او را میان قبیله ازد برده گردن زدند.^[۹]

در کتاب أنساب الأشراف آمده است که: عمارة بن صلحب ازدی - که تصمیم داشت مسلم را یاری کند - به وسیله اصحاب ابن زیاد، دستگیر شد. او را نزد ابن زیاد آوردند. وی دستور داد تا گردنش در میان قبیله ازد، زده شود و سرش را به همراه سرهای مسلم و هانی برای یزید بن معاویه فرستاد. فرستاده ابن زیاد، با این سرها، هانی بن ابی حیه وادعی از قبیله همدان بود^[۱۰].^[۱۱]

↑ تاریخ طبری، ج۵، ص۳۷۹، دارالمعارف.
↑ یاران پایدار امام حسین (ع)، ص۱۲۸.
↑ انصار الحسین، شمس الدین، ص۱۲۳، الدار الاسلامیة.
↑ تنقیح المقال، ج۲، ص۳۲۳.
↑ انصار الحسین، ص۱۲۳، الدار الاسلامیة.
↑ تنقیح المقال، ج۲، ص۳۲۳.
↑ ابصارالعین، ص۱۸۷، ۱۸۸، مرکز الدراسات الاسلامیة لحرس الثورة.
↑ ذخیرة الدارین، ص۲۶۸.
↑ جمعی از نویسندگان، پژوهشی پیرامون شهدای کربلا، ص:۲۷۱-۲۷۲.
↑ «خَرَجَ عُمَارَةُ بنُ صَلْحَبٍ الأَزدِيُّ - وَ كَانَ مِمَّنْ أرَادَ نُصْرَةَ مُسْلِمٍ - فَأَخَذَهُ أصْحَابُ ابنِ زِيادٍ فَأَتَوهُ بِهِ، فَأَمَرَ بِهِ فَضُرِبَتْ عُنُقُهُ فِي الأَزدِ، وَ بَعَثَ بِرَأسِهِ مَعَ رَأسِ مُسْلِمٍ وَ هانِئٍ إلى يَزِيدَ بنِ مُعاوِيَةَ، وَ كَانَ رَسُولُهُ بِهذِهِ الرُّؤوسِ هَانِئَ بنَ أبي حَيَّةَ الوادعِيَّ مِنْ هَمْدانَ» (أنساب الأشراف، ج۲، ص۳۴۱).
↑ محمدی ری‌شهری، محمد، گزیده دانشنامه امام حسین ص ۳۵۹.