عمیر انصاری (شهید کربلا)

از امامت‌پدیا، دانشنامهٔ امامت و ولایت

مقدمه

صاحب اسرار الشهادة از ابی‌مخنف نقل می‌کند[۱] که پس از شهادت یزید بن حصین از یاران ابا عبدالله (ع)، برادرش عمیر انصاری به میدان رفت و این رجز را خواند:

قَدْ عَلِمُوا جَماعَةُ الاَنْصارِاَنّي سَأحمي عَنْ بَنِي الْمُخْتارِ
ضَرْبَ غُلامٍ غَیْرَ نَکْسٍ شارِدُونَ الْحُسَیْنِ (ع) مُهجَتي وَداري[۲]
جماعت انصار می‌دانند که من از فرزندان احمد مختار (ص) حمایت می‌کنم؛ ضربه‌ام ضربه جوانی است که ضعیف و ناتوان نیست. خانه و جانم فدای حسین (ع) باد.

سپس بر آن گروه حمله کرد و در حمله‌اش این رجز را می‌خواند:

نَحْنُ رِجالٌ مِنْ بَني جِرْبانِفَاِنَّ قَوْمي سادَةُ الاَقْرانِ
آلُ عَلیٍ شیعَةُ الرَّحمنِوَآل حَرْبٍ شیعَةُ الشَّیْطانِ
ما مردانی از بنی جربان هستیم به تحقیق که قوم من، سرور هماوردان است، خاندان علی (ع) پیرو خدای رحمانند و خاندانحرب (جدّ معاویه) پیروان شیطان.

وی جنگ سختی کرد و پس از کشتن تعدادی از نیروهای دشمن خود نیز به شهادت رسید [۳].

صاحب تذکرة الشهداء از وی با عنوان عمیر بن حصین یاد کرده است[۴].

در دیگر منابع معروف عاشورایی، نامی از وی به چشم نمی‌خورد.[۵]

منابع

  1. جمعی از نویسندگان، پژوهشی پیرامون شهدای کربلا

پانویس

  1. در نسخه‌های موجود مقتل ابی مخنف این مطلب مشاهده نشد.
  2. اکسیر العبادات فی اسرار الشهادات، ج۲، ص۲۹۴.
  3. اکسیر العبادات فی اسرار الشهادات، ج۲، ص۲۹۴.
  4. تذکرة الشهداء، ص۱۴۲.
  5. جمعی از نویسندگان، پژوهشی پیرامون شهدای کربلا، ص:۲۹۰-۲۹۱.