غالب بن عثمان منقری کوفی سمال سماک

از امامت‌پدیا، دانشنامهٔ امامت و ولایت

آشنایی اجمالی

غالب بن عثمان منقری کوفی سمّال سمّاک اهل کوفه و از موالی قبیله بنی منقر یا آل اعین بود و بدین جهت او را منقری خوانده‌اند.[۱] او از اصحاب امام صادق(ع)بود[۲] و از آن حضرت روایت نقل کرده است.[۳] از افرادی مانند بشیر دهان،[۴] عمار بن ابی عنبسه[۵] و روح بن عبدالرحیم[۶] هم روایت نقل کرده است. روایتگرانی مانند حسن بن علی بن فضال[۷] و حجال[۸] از ایشان روایت نقل کرده‌اند. او روایتگری امامی، ثقه و مورد اعتماد بود.[۹] از او کتاب الحدیث بر جای مانده[۱۰] که گروهی آن را روایت کرده‌اند.[۱۱] از اطلاعاتی که برخی از رجال‌نویسان مانند علامه و اردبیلی به دست داده‌اند، چنین برمی‌آید که وی را با غالب بن عثمان واقفی، از اصحاب امام کاظم(ع) متحد دانسته‌اند.[۱۲].[۱۳]

منابع

  1. جمعی از پژوهشگران، فرهنگ‌نامه مؤلفان اسلامی ج۱

پانویس

  1. رجال النجاشی ۲/۱۶۶.
  2. رجال الطوسی ۲۶۹.
  3. رجال النجاشی ۲/۱۶۶.
  4. جامع الرواة ۱/۶۵۷.
  5. اختیار معرفة الرجال ۳۶۴.
  6. جامع الرواة ۱/۶۵۷.
  7. الفهرست (طوسی) ۱۲۳.
  8. جامع الرواة ۱/۶۵۷.
  9. رجال النجاشی ۲/۱۶۶.
  10. الذریعه ۶/۳۵۶.
  11. تنقیح المقال ۲/۳۶۵.
  12. خلاصة الاقوال ۲۴۶ جامع الرواة ۱/۶۵۷.
  13. جمعی از پژوهشگران، فرهنگ‌نامه مؤلفان اسلامی ج۱، ص۶۰۰.