سبیل الله
معناشناسی
سبیل از ریشه "س - ب - ل" به معنای راه است[۱]. به گفته برخی، معنای اصلی این ماده، رها شدن چیزی در امتداد طولی است و اطلاق سبیل بر راه نیز به جهت امتداد آن است. به طور کلی سبیل، راهی است آسان و هموار که انسان را به مقصد میرساند؛ مقصد مادی باشد یا معنوی؛ خیر باشد یا شر[۲]، طریق[۳] و صراط [۴] با سبیل در معنای راه اشتراک دارند و تفاوت آنها در این است که سبیل به معنای راه روشن[۵] و آسان[۶] و صراط به معنای راه مستقیم[۷] و روشن و وسیع[۸] و طریق به معنای راهی است که رهگذران آن را کوبیده باشند [۹]. به باور برخی، کاربرد طریق، سبیل[۱۰] و صراط [۱۱] در معنایی غیر از راه مانند دین، به گونه استعاره است.
مقصود از سبیل الله راه حق و فطرت سالم در برابر راههای خلاف و گمراهی و کفر است که مسیری است حقیقی و بندگان برای رسیدن به کمال و آخرین درجه انسانیت یعنی لقاءالله باید آن را بپیمایند[۱۲].[۱۳]
مقدمه
- ادْعُ إِلَى سَبِيلِ رَبِّكَ بِالْحِكْمَةِ وَالْمَوْعِظَةِ الْحَسَنَةِ وَجَادِلْهُمْ بِالَّتِي هِيَ أَحْسَنُ إِنَّ رَبَّكَ هُوَ أَعْلَمُ بِمَنْ ضَلَّ عَنْ سَبِيلِهِ وَهُوَ أَعْلَمُ بِالْمُهْتَدِينَ[۱۴].
- قُلْ تَعَالَوْا أَتْلُ مَا حَرَّمَ رَبُّكُمْ عَلَيْكُمْ[۱۵]، وَأَنَّ هَذَا صِرَاطِي مُسْتَقِيمًا فَاتَّبِعُوهُ وَلَا تَتَّبِعُوا السُّبُلَ فَتَفَرَّقَ بِكُمْ عَنْ سَبِيلِهِ ذَلِكُمْ وَصَّاكُمْ بِهِ لَعَلَّكُمْ تَتَّقُونَ[۱۶].
- إِذَا جَاءَكَ الْمُنَافِقُونَ قَالُوا نَشْهَدُ إِنَّكَ لَرَسُولُ اللَّهِ وَاللَّهُ يَعْلَمُ إِنَّكَ لَرَسُولُهُ وَاللَّهُ يَشْهَدُ إِنَّ الْمُنَافِقِينَ لَكَاذِبُونَ * اتَّخَذُوا أَيْمَانَهُمْ جُنَّةً فَصَدُّوا عَنْ سَبِيلِ اللَّهِ إِنَّهُمْ سَاءَ مَا كَانُوا يَعْمَلُونَ[۱۷].
- قُلْ يَا أَهْلَ الْكِتَابِ لِمَ تَصُدُّونَ عَنْ سَبِيلِ اللَّهِ مَنْ آمَنَ تَبْغُونَهَا عِوَجًا وَأَنْتُمْ شُهَدَاءُ وَمَا اللَّهُ بِغَافِلٍ عَمَّا تَعْمَلُونَ[۱۸].
- إِنَّ رَبَّكَ هُوَ أَعْلَمُ مَنْ يَضِلُّ عَنْ سَبِيلِهِ وَهُوَ أَعْلَمُ بِالْمُهْتَدِينَ[۱۹].
- قُلْ مَا أَسْأَلُكُمْ عَلَيْهِ مِنْ أَجْرٍ إِلَّا مَنْ شَاءَ أَنْ يَتَّخِذَ إِلَى رَبِّهِ سَبِيلًا[۲۰].
- إِنَّ الَّذِينَ كَفَرُوا وَصَدُّوا عَنْ سَبِيلِ اللَّهِ قَدْ ضَلُّوا ضَلَالًا بَعِيدًا[۲۱].
- ُ إِنَّ رَبَّكَ هُوَ أَعْلَمُ بِمَنْ ضَلَّ عَنْ سَبِيلِهِ وَهُوَ أَعْلَمُ بِالْمُهْتَدِينَ[۲۲].
نکات:
در آیات فوق این موضوعات در باره پیامبر و سبیل الله مطرح گردیده است:
- پیامبر مأمور تبلیغ دین و دعوت دیگران به راه خدا سبیل الله - ادْعُ إِلَى سَبِيلِ رَبِّكَ[۲۳].
- پیامبر مأمور دعوت و نشان دادن صراط مستقیم -سبیل الله - به مردم و نهی آنان از رفتن به راههای متفرق: قُلْ تَعَالَوْا أَتْلُ مَا حَرَّمَ رَبُّكُمْ عَلَيْكُمْ[۲۴]...وَأَنَّ هَذَا صِرَاطِي مُسْتَقِيمًا فَاتَّبِعُوهُ وَلَا تَتَّبِعُوا السُّبُلَ فَتَفَرَّقَ بِكُمْ عَنْ سَبِيلِهِ[۲۵].
- خداوند منافقان حاضر در عصر پیامبر را سر زنش میکند که با سوگند ابزاری و دروغگوئی مانع راه خدا میشوند: إِذَا جَاءَكَ الْمُنَافِقُونَ[۲۶]....اتَّخَذُوا أَيْمَانَهُمْ جُنَّةً فَصَدُّوا عَنْ سَبِيلِ اللَّهِ[۲۷].
- أمر خداوند به پیامبر مبنی بر سرزنش اهل کتاب، جهت تلاش آنان برای بد جلوه دادن راه خدا و تهدید آنان: قُلْ يَا أَهْلَ الْكِتَابِ لِمَ تَصُدُّونَ عَنْ سَبِيلِ اللَّهِ مَنْ آمَنَ تَبْغُونَهَا عِوَجًا وَأَنْتُمْ شُهَدَاءُ وَمَا اللَّهُ بِغَافِلٍ عَمَّا تَعْمَلُونَ[۲۸].
- راهیابی مردم به راه خدا، تنها اجر و مزد پیامبر برای اجرای رسالت خویش: قُلْ مَا أَسْأَلُكُمْ عَلَيْهِ مِنْ أَجْرٍ إِلَّا مَنْ شَاءَ أَنْ يَتَّخِذَ إِلَى رَبِّهِ سَبِيلًا[۲۹].
- خداوند به پیامبر میگوید که به گمراهان از راه خودش آگاه است: إِنَّ رَبَّكَ هُوَ أَعْلَمُ بِمَنْ ضَلَّ عَنْ سَبِيلِهِ[۳۰].[۳۱]
سبیل الله در قرآن
حقیقت و مصادیق سبیل الله
اهمیت و آثار پیمودن سبیل الله
امتناع و بازداشتن از سبیل الله
منابع
پانویس
- ↑ الصحاح، ج۵، ص۱۷۲۴؛ جمهرة اللغه، ج۲، ص۱۶۶؛ المصباح، ص۲۶۵، «سبل».
- ↑ مفردات، ص۳۹۵؛ التحقیق، ج۵، ص۴۴، «سبل».
- ↑ لسان العرب، ج۱۰، ص۲۲۰؛ مجمع البحرین، ج۵، ص۲۰۵، «طرق».
- ↑ الصحاح، ج۳، ص۱۱۳۹؛ لسان العرب، ج۷، ص۳۴۰، «صرط».
- ↑ القاموس المحیط، ج۲، ص۱۳۳۸؛ لسان العرب، ج۱۱، ص۳۱۹، «سبل»؛ لغت نامه، ج۹، ص۱۳۴۲۴، «سبیل».
- ↑ مفردات، ص۳۹۵، «سبل».
- ↑ مفردات، ص۴۸۳، «صرط».
- ↑ مجمع البیان، ج۱، ص۱۰۳.
- ↑ مفردات، ص۵۱۸؛ التحقیق، ج۵، ص۴۴، «طرق».
- ↑ تلخیص البیان، ص۱۴۶؛ التحریر والتنویر، ج۸، ص۲۸۸.
- ↑ التحریر والتنویر، ج۱، ص۱۸۸؛ ج۷، ص۴۷، ۱۴۷.
- ↑ التحقیق، ج۵، ص۴۴-۴۵.
- ↑ علیجان کریمی، سبیل الله، دائرةالمعارف قرآن کریم ج۱۵.
- ↑ «(مردم را) به راه پروردگارت با حکمت و پند نیکو فرا خوان و با آنان با روشی که بهتر باشد چالش ورز! بیگمان پروردگارت به آن کس که راه وی را گم کرده داناتر است و او به رهیافتگان داناتر است» سوره نحل، آیه ۱۲۵.
- ↑ «بگو: بیایید تا آنچه را خداوند بر شما حرام کرده است برایتان بخوانم: اینکه چیزی را شریک او نگیرید و به پدر و مادر نیکی کنید و فرزندانتان را از ناداری نکشید؛ ما به شما و آنان روزی میرسانیم؛ و زشتکاریهای آشکار و پنهان نزدیک نشوید و آن کس را که خداوند (کشت» سوره انعام، آیه ۱۵۱.
- ↑ «و (دیگر) این که این راه راست من است از آن پیروی کنید و از راهها (ی دیگر) پیروی نکنید که شما را از راه او پراکنده گرداند، این است آنچه شما را بدان سفارش کرده است باشد که پرهیزگاری ورزید» سوره انعام، آیه ۱۵۳.
- ↑ «چون منافقان نزد تو میآیند، میگویند: گواهی میدهیم که بیگمان تو فرستاده خدایی و خداوند میداند که تو به راستی فرستاده اویی و خداوند گواهی میدهد که منافقان، سخت دروغگویند * سوگندهاشان را سپر کردند و (مردم را) از راه خداوند باز داشتند؛ به راستی آنان بدکرداری انجام میدادند» سوره منافقون، آیه ۱-۲.
- ↑ «بگو: ای اهل کتاب! چرا مؤمنان را از راه خداوند باز میدارید و آن را با آنکه خود (به درستی آن) گواهید کژ میخواهید و خداوند از آنچه میکنید غافل نیست» سوره آل عمران، آیه ۹۹.
- ↑ «بیگمان پروردگار تو خود داناتر است که چه کس راه او را گم میکند و اوست که به رهیافتگان داناتر است» سوره انعام، آیه ۱۱۷.
- ↑ «بگو: برای این (پیامبری) از شما مزدی نمیخواهم جز این که هر کس بخواهد به سوی پروردگار خویش راهی پیش گیرد» سوره فرقان، آیه ۵۷.
- ↑ «به راستی کسانی که کفر ورزیدند و (مردم را) از راه خداوند باز داشتند، به گمراهی ژرفی در افتادهاند» سوره نساء، آیه ۱۶۷.
- ↑ «(مردم را) به راه پروردگارت با حکمت و پند نیکو فرا خوان و با آنان با روشی که بهتر باشد چالش ورز! بیگمان پروردگارت به آن کس که راه وی را گم کرده داناتر است و او به رهیافتگان داناتر است» سوره نحل، آیه ۱۲۵.
- ↑ «(مردم را) به راه پروردگارت با حکمت و پند نیکو فرا خوان و با آنان با روشی که بهتر باشد چالش ورز! بیگمان پروردگارت به آن کس که راه وی را گم کرده داناتر است و او به رهیافتگان داناتر است» سوره نحل، آیه ۱۲۵.
- ↑ «بگو: بیایید تا آنچه را خداوند بر شما حرام کرده است برایتان بخوانم: اینکه چیزی را شریک او نگیرید و به پدر و مادر نیکی کنید و فرزندانتان را از ناداری نکشید؛ ما به شما و آنان روزی میرسانیم؛ و زشتکاریهای آشکار و پنهان نزدیک نشوید و آن کس را که خداوند (کشت» سوره انعام، آیه ۱۵۱.
- ↑ «و (دیگر) این که این راه راست من است از آن پیروی کنید و از راهها (ی دیگر) پیروی نکنید که شما را از راه او پراکنده گرداند، این است آنچه شما را بدان سفارش کرده است باشد که پرهیزگاری ورزید» سوره انعام، آیه ۱۵۳.
- ↑ «چون منافقان نزد تو میآیند، میگویند: گواهی میدهیم که بیگمان تو فرستاده خدایی و خداوند میداند که تو به راستی فرستاده اویی و خداوند گواهی میدهد که منافقان، سخت دروغگویند» سوره منافقون، آیه ۱.
- ↑ «سوگندهای خود را سپر کردهاند، آنگاه (مردم را) از راه خداوند باز میدارند پس، عذابی خوارساز (در پیش) دارند» سوره مجادله، آیه ۱۶.
- ↑ «بگو: ای اهل کتاب! چرا مؤمنان را از راه خداوند باز میدارید و آن را با آنکه خود (به درستی آن) گواهید کژ میخواهید و خداوند از آنچه میکنید غافل نیست» سوره آل عمران، آیه ۹۹.
- ↑ «بگو: برای این (پیامبری) از شما مزدی نمیخواهم جز این که هر کس بخواهد به سوی پروردگار خویش راهی پیش گیرد» سوره فرقان، آیه ۵۷.
- ↑ «(مردم را) به راه پروردگارت با حکمت و پند نیکو فرا خوان و با آنان با روشی که بهتر باشد چالش ورز! بیگمان پروردگارت به آن کس که راه وی را گم کرده داناتر است و او به رهیافتگان داناتر است» سوره نحل، آیه ۱۲۵.
- ↑ سعیدیانفر و ایازی، فرهنگنامه پیامبر در قرآن کریم ج۱، ص ۶۸۲.