قوم الیاس

از امامت‌پدیا، دانشنامهٔ امامت و ولایت

مقدمه

قرآن کریم در سوره صافات به گونه‌ای بسیار موجز از قوم الیاس (ع) نام برده و احوال آنها را بازگو کرده است. از این آیات استفاده می‌شود آنها مردمانی بت‌پرست بودند که خداوند پیامبری را برای هدایت آنها فرستاد؛ اما آنان به جای اطاعت، وی را تکذیب کردند. متن آیات شریفه قرآن چنین است:﴿وَإِنَّ إِلْيَاسَ لَمِنَ الْمُرْسَلِينَ[۱]، ﴿إِذْ قَالَ لِقَوْمِهِ أَلَا تَتَّقُونَ[۲]، ﴿أَتَدْعُونَ بَعْلًا وَتَذَرُونَ أَحْسَنَ الْخَالِقِينَ[۳]، ﴿اللَّهَ رَبَّكُمْ وَرَبَّ آبَائِكُمُ الْأَوَّلِينَ[۴]، ﴿فَكَذَّبُوهُ فَإِنَّهُمْ لَمُحْضَرُونَ[۵]، ﴿إِلَّا عِبَادَ اللَّهِ الْمُخْلَصِينَ[۶]، ﴿وَتَرَكْنَا عَلَيْهِ فِي الْآخِرِينَ[۷]، ﴿سَلَامٌ عَلَى إِلْ يَاسِينَ[۸].[۹].[۱۰]

منابع

پانویس

  1. «و نیز الیاس از پیامبران بود» سوره صافات، آیه ۱۲۳.
  2. «و (یاد کن) آنگاه را که به قوم خود گفت: آیا پرهیزگاری نمی‌ورزید؟» سوره صافات، آیه ۱۲۴.
  3. «آیا (بت) بعل را (به پرستش) می‌خوانید و بهترین آفریدگاران را وا می‌نهید؟» سوره صافات، آیه ۱۲۵.
  4. «خداوند را که پروردگار شما و پروردگار نیاکان شماست؟» سوره صافات، آیه ۱۲۶.
  5. «پس او را دروغگو انگاشتند از این رو آنان را (در دوزخ) حاضر می‌گردانند» سوره صافات، آیه ۱۲۷.
  6. «مگر بندگان ناب خداوند،» سوره صافات، آیه ۴۰.
  7. «و در میان آیندگان از وی (نامی نیکو) بر جای نهادیم» سوره صافات، آیه ۷۸.
  8. «و درود بر ال یاسین» سوره صافات، آیه ۱۳۰.
  9. قرشی بنابی، علی اکبر، قاموس قرآن، جلد۱، صفحه ۱۰۵؛ رسولی، هاشم، قصص قرآن، جلد۲، صفحه ۱۹۰؛ خزائلی، محمد، اعلام القرآن، صفحه ۲۰۵؛ دراسات تاریخیة من القرآن الکریم، جلد۳، صفحه ۲۳۱.
  10. فرهنگ نامه علوم قرآنی، ج۱، ص ۳۸۷۲.