لیط

از امامت‌پدیا، دانشنامهٔ امامت و ولایت

موضوع مرتبط ندارد - مدخل مرتبط ندارد - پرسش مرتبط ندارد

مقدمه

«لیط» موضعی است در جنوب مکه.[۱] این دشت که سیلاب وادی طوی به آن ختم می‌‌شود، همان مکانی است که امروز از آن با نام «التنضباوی» یا «الطنبداوی» یاد می‌‌شود. لیط امروزه تبدیل به محله‌ای از محله‌های مکه شده است. در تحدید امروزی موقعیت این مکان برخی منابع مدعی شده‌اند که لیط در غرب الشبیکه و در راه ریع الحضائر واقع است. این دشت امتداد می‌‌یابد تا این که به وادی ابراهیم در المسفله نزدیک قوز المکاسه می‌‌رسد. از این مکان در جریان فتح مکه سخن به میان آمده است.[۲].[۳]

منابع

پانویس

  1. بکری، معجم ما استعجم، ج۴، ص۱۱۶۷.
  2. «قال ابن اسحاق: أن رسول الله أمر خالد بن الولید، فدخل من اللیط، أسفل مکة فی بعض الناس». (ابن هشام، السیرة النبویه، ج۲، ص۴۰۷؛ محمد بن جریر طبری، تاریخ الامم و الملوک، ج۳، ص۵۷)
  3. بلادی، عاتق بن غیث، معجم المعالم الجغرافیة فی السیرة النبویة ص۲۷۴.