ماریه بنت سعد

از امامت‌پدیا، دانشنامهٔ امامت و ولایت

موضوع مرتبط ندارد - مدخل مرتبط ندارد - پرسش مرتبط ندارد

مقدمه

ماریه، به معنای سپید درخشان رنگ تابان بدن[۱]. ماریه دختر سعد، بانوی شجاع و شیعی از مردم بصره بود که خانه‌اش پایگاه تجمّع شیعه در این شهر محسوب می‌شد.

فضایل و تعالیم اهل بیت از آنجا منتشر می‌گشت. در ایام نهضت کربلا، عدّه‌ای که به این خانه تردّد داشتند، برای یاری امام حسین (ع) به کوفه رفتند[۲].[۳]

منابع

پانویس

  1. لغت‌نامه، دهخدا.
  2. حیاة الامام الحسین، ج۲، ص۳۲۸.
  3. محدثی، جواد، فرهنگ عاشورا، ص ۴۲۶.